ORIGINAL_ARTICLE
تحلیل جایگاه رسانههای اطلاعاتیـ ارتباطی سنتی و جدید در مشارکت حداکثری مردم
با پیشرفت و توسعه رسانههای ارتباطی و الکترونیکی، بسیاری از مباحث علمی در حوزه سیاست و مشارکت دستخوش دگرگونی شده و مفاهیمی همچون، دموکراسی الکترونیکی در کانون توجه پژوهشگران قرار گرفته است. هدف پژوهش حاضر، مطالعه تأثیر رسانههای سنتی و جدید بر مشارکت مردم در امر انتخابات بوده است. روش تحقیق در این پژوهش، توصیفیـ تحلیلی است. در این تحقیق، مشارکت مردم در دو بعد رسانههای سنتی و جدید مورد مطالعه قرار گرفته است. جامعه آماری مورد استفاده در این پژوهش شامل 175 نفر ازدستاندرکاران انتخابات کشور، ازجمله احزاب و گروههای سیاسی، روزنامهنگاران، استانداران، فرمانداران و مسئولان ستادهای انتخاباتی در دورههای انتخاباتی مختلف در استان تهران بوده است. نتایج نشان میدهد، امکاناتی نظیر پیامکهای تلفن همراه، تبلیغات اینترنتی و ماهوارهای، رأیگیری و نظرسنجی الکترونیکی، سیاستگذاری و قانونگذاری الکترونیکی، افراد یک ملت را به سرعت از تحولات کشور خود آگاه میکند و با بالا بردن آگاهی و درک سیاسی، زمینه مشارکت حداکثری شهروندان را از تمام نقاط کشور فراهم میآورد.
https://cr.iribresearch.ir/article_23681_4929d2712330c83fcbcbd3ed2a0fa451.pdf
2011-12-01
9
33
10.22082/cr.2011.23681
ارتباطات
دموکراسی
دموکراسی الکترونیکی
رسانه
فضای سایبر
زهرا
احمدیپور
1
دکترای جغرافیای سیاسی، دانشیار دانشگاه تربیت مدرس
AUTHOR
طهمورث
حیدری موصلو
2
کارشناسی ارشد جغرافیای سیاسی، دانشگاه تربیت مدرس
AUTHOR
سلمان
انصاریزاده
s.ansarizadeh62@gmail.com
3
دانشجوی دکترای جغرافیای سیاسی، دانشگاه تهران
LEAD_AUTHOR
خانیکی، هادی. (1383). دموکراسی دیجیتال. فصلنامه رسانه، 15 (3).
1
رحمتاللهی، حسین. (1381). خطوط قرمز رسانهها در قوانین. همایش رسانهها و ثبات سیاسی ـ اجتماعی ایران. تهران: پژوهشکده راهبردی.
2
کیا، علیاصغر و عبدالله، علیرضا. (1388). دموکراسی در فضای وب؛ زمینهها و چالشها. مجله سیاسیـ اقتصادی، 23 (259 و 260).
3
منتظر، غلامعلی. (1381). توسعه مبتنی بر فناوری اطلاعات؛ محور آیندهنگری در نظام آموزشی کشور. فصلنامه پژوهش و برنامهریزی در آموزش عالی، 8 (3).
4
مور، ریچارد. کی. (1383). دموکراسی و فضای سایبر (ترجمه عبدالرضا زکوت روشندل). فصلنامه رسانه، 3، پاییز.
5
مهندسان مشاور شهر. (1388). دموکراسی الکترونیکی و شهروندی جدید. فصلنامه معماری و ساختمان، 18، بهار.
6
میناوند، محمد قلی. (1385). اینترنت و توسعه سیاسی: حوزه عمومی در فضای سایبرنتیک. مجله پژوهش علوم سیاسی، 2، بهار و تابستان.
7
هانتیتگتون، ساموئل. (1373). موج سوم دموکراسی (ترجمه احمد شهسا). تهران: روزانه.
8
Calenda, D. & Mosca, L. (2007). The Political Use of the Internet Information. Communication & Society, Vol. 10.
9
Carter, L. & Belanger, F. (2005). the utilization of e-government services: citizen trust innovation and acceptance factors. Information Systems Journal, Vol. 15, N. 1.
10
Castells, M. (2008). Global Governance and Global Politics. Political Science & Politics. Washington: Jan 2008. Vol. 38, No. 1.
11
Dahlgren, P. (1995). Television and the Public Sphere. London: Sage.
12
Davis, F. (2008). perceived usefulness, perceived ease of use and user acceptance of information technology. MIS quarterly. Vol. 23, N. 3.
13
Denis, W. (2005). Comparing Political Communication: Theories, Cases, and Challenges. Journalism and Mass Communication Quarterly. Columbia: Autumn 2005. Vol. 82, No. 3.
14
Ferber, p.; Foltz, F. & Puglies, M. (2005). Syberdemocracy Egovernment: the Degree of interactivity on state legislative Website, European Journal of communications, Vol. 20 (3).
15
Gerstner, J. (2006). The impact of Internet use patterns on political engagement: A focus on online deliberation and virtual social capital. Information Polity, Vol. 11, N. 1.
16
Gronlund, R. (2006). Democracy in an IT-framed society. Communications of the ACM, Vol. 44, No. 1.
17
Hague, B. (2009). Media Information and Digital Democracy. London: Routledge.
18
Henry, S. (2003). Can remote Internet Voting Increase turnout?, Aslib proceedings, Vol. 55, No. 4.
19
Histigue, D. (2009). Digital Democracy. London: Routledge.
20
Holt, R. (2009). Legal issue, policy Issues, and the Future of Democracy. The Bridge, Vol. 37, N. 2.
21
Hoover, S. (2010). Communication media and its audience. London: Routledge.
22
Johnson, Abbott. (2008). Democracy & Internet. Third world Quarterly. Vol. 42, No. 4.
23
Lee Kwan, M. (2006). Cyber Psychology & Behavior. Political Behavior, Vol. 27, N. 2.
24
Malina, A. (2008). Information literacy for active citizenship. London: Routledag.
25
Revaliki, L. (2010). Online Forums & The Enlargement of Public space Research Findings from a European Project. The Public, Vol. 12 (4).
26
Rheingold, H. (1998). The virtual community: Homesteading on the Electoronic Frontier. Mass: Addison-westly.
27
Robbin, A. & Buente, W. (2008). Internet Information and Communication Behavior during a Political Moment:The Iraq War, March 2003. Journal of the American Society for Information Science and Technology, May 13, 2008.
28
Samuel, J. & Brian, S. (2008). Analyzing the representativeness of Internet political participation. Political Behavior, 27 (2).
29
Schaupp, L.C. & Carter, L. (2005). E-voting: from apathy to adoption, the Jornal of Enterprise Information Management, Vol. 18, N. 5.
30
Smith, A.D. & Clark, J.S. (2005). Revolutionizing the voting process through online strategies. Online Information Review, Vol. 29, N. 5.
31
West, D.M. (2004). E- government and the transformation of server delivery and citizen attitudes. Public Administration review, Vol. 64, N. 1.
32
ORIGINAL_ARTICLE
نشانهشناسی بازنمایی خانواده در آگهیهای بازرگانی تلویزیون
در مقاله حاضر، به چگونگی بازنمایی «خانواده» در آگهیهای بازرگانی پرداخته شده است و سعی بر این است که با مطالعهای کیفی، سازوکارهای نشانهشناختی دخیل در شکلدهی به مفهوم و معنای خانواده در آگهیهای بازرگانی مورد بررسی قرار گیرد. بررسی نشانهشناختی نمونههایی از آگهیهای پخش شده در زمستان 1388 از شبکه سوم سیما نشان میدهد میان ارزشهای ارائه شده در گفتمان رسمی و بازنمایی رسانهای آن در قالب آگهیهای بازرگانی، تفاوتهایی به چشم میخورد و این امر نشاندهنده وجود پویاییهای معنایی بسیار، حولِ محورِ مفهوم خانواده در جامعه ایرانی است که در آن نزاع میان خانواده سنتی و خانواده مدرن، به مسئلهای محوری در متنهای رسانهای بدل شده است. در نزاع معنایی میان خانواده یا کالا، این کالاست که به عنوان عضو جدیدی از خانواده مطرح شده و ارزشهای مرتبط با خود را به ساختار خانواده وارد کرده است.
https://cr.iribresearch.ir/article_23683_10436ed4d46173a057d16bfdcd8da3be.pdf
2011-12-01
33
62
10.22082/cr.2011.23683
آگهیهای بازرگانی
بازنمایی رسانهای
تلویزیون
خانواده
نشانهشناسی
محمد
سروی زرگر
sarvi19832@gmail.com
1
کارشناس ارشد مدیریت رسانه، پژوهشگر مرکز تحقیقات صداوسیما
LEAD_AUTHOR
آزاد ارمکی، تقی. (1385). جامعهشناسی خانواده ایرانی. تهران: سمت.
1
بوردیو، پیر. (1380). نظریه کنش: دلایل عملی و انتخاب عقلانی (ترجمه مرتضی مردیها). تهران: نقش نگار.
2
چندلر، دانیل. (1386). مبانی نشانهشناسی (ترجمه مهدی پارسا). تهران: سوره مهر.
3
هیل، جان. (1381). پسامدنیسم و فیلم (ترجمه الهه دهنوی). فصلنامه ارغنون، 20.
4
کالکر، رابرت. (1384). فیلم، فرم و فرهنگ (ترجمه بابک تیرابی). تهران: بنیاد سینمایی فارابی.
5
کلنر، داگلاس. (1385). فرهنگ رسانهای و پیروزی نمایشی (ترجمه اسماعیل یزدانپور). فصلنامه رسانه، 17 (3)، پیاپی 67.
6
Casey, B.; Casey, N.; Calvert, B.; French, L. & Lewis, M. (2008). Television Studies: The Key Concepts. London: Routledge.
7
Chan, K. & Cheng, H. (2002). One Country, Two Systems: Cultural Values Reflected in Chinese and Hong Kong Television Commercials. International Communication Gazette, 64; 385, London: Sage.
8
Coontz, S. (1992). The Way we never were: American families and the nostalgia trap. NewYork: Basic Books.
9
Hall, S. (1997).The Work of Representation, In Cultural Representation and Signifying Practice. London: Sage.
10
Schement, J.R. (2002). Encyclopedia of Communication and Information. New York: Macmillan.
11
Sen Gupta, A. & De, S. (2007). Changing Trends of Cultural Values in Advertising: An Exploratory Study. Psychology and Developing Societies, 19 (1), London: Sage.
12
Zhang, Y.B. Harwood, J. Williams, A. ylanne McEwen, V. Wadleigh, P.M. & Thimm, C. (2006). The Portrayal of Older Adults in Advertising. Journal of Language and Social Psychology, 25, 264-282, London: Sage.
13
ORIGINAL_ARTICLE
تصویرسازی فعالیتهای هستهای جمهوری اسلامی ایران در شبکههای تلویزیونی بینالمللی
رسانهها منابع اطلاعاتی سریع و مفیدی برای تصمیمات سیاسی به شمار میروند. تلاش برای همسو کردن افکار عمومی بینالمللی با اهداف و سیاستهای هر کشور از طریق پوشش رسانهای، اهمیت خبر و شبکههای خبری بینالمللی بویژه تلویزیونی را افزایش میدهد. تبلیغات شبکههای خبری بینالمللی در باره فعالیتهای هستهای جمهوری اسلامی ایران، به گونهای است که میتواند بر دیپلماسی و سیاست خارجی کشورها در قبال ایران بسیار تأثیرگذار باشد. این تحقیق با توجه به فعالیت گسترده شبکههای خبری تلویزیونی عربی و غربی در پوشش اخبار و گزارشهای مربوط به فعالیتهای هستهای جمهوری اسلامی ایران، نحوه پوشش این اخبار را در شبکههای خبری غربی شامل بی بی سی (انگلیس)، سی ان ان و فاکس نیوز (امریکا)، فرانس 24 (فرانسه) و شبکههای عربی شامل الجزیره (قطر) و العربیه (عربستان سعودی) بررسی میکند. یافتهها نشان میدهد، شبکههای خبری غرب تلاش میکنند برنامه هستهای ایران را برنامهای نظامی جلوه دهند. این موضوع در مورد شبکههای خبری عرب زبان در برخی مؤلفهها مشابه و در برخی دیگر متفاوت است.
https://cr.iribresearch.ir/article_23685_0fdc7f9f518c3407896b8a615c1a79a9.pdf
2011-12-01
63
90
10.22082/cr.2011.23685
بازنمایی رسانهای
برجستهسازی
برنامه هستهای جمهوری اسلامی ایران
تلویزیون
دیپلماسی عمومی
شبکههای خبری
محمد مهدی
فرقانی
mmforghani@yahoo.com
1
دکترای علوم ارتباطات، استادیار دانشگاه علامه طباطبایی
AUTHOR
علی
احمدی
baranto2002@yahoo.com
2
کارشناس ارشد علوم ارتباطات
LEAD_AUTHOR
خرازی آذر، رها. (1387). دیپلماسی رسانهای. مجموعه مقالات دیپلماسی رسانهای. تهران: پژوهشکده تحقیقات استراتژیک مجمع تشخیص مصلحت نظام.
1
دالگرن، پیتر. (1385). تلویزیون و گستره عمومی، جامعه مدنی و رسانههای گروهی (ترجمه مهدی شفقتی). تهران: سروش و مرکز تحقیقات صداوسیما.
2
دیرینگ، جیمز و اورت راجرز. (1385). مبانی برجستهسازی رسانهها (ترجمه علی اصغر کیا و مهدی رشکیانی). تهران: شرکت تعاونی سازمان معین ادارات.
3
مک کوئیل، دنیس. (1382). درآمدی بر نظریه ارتباطات جمعی (ترجمه پرویز اجلالی). تهران: مرکز مطالعات و تحقیقات رسانهها.
4
مهدیزاده، سید محمد. (1387). رسانهها و بازنمایی. تهران: دفتر مطالعات و توسعه رسانهها.
5
نگرین، رالف. (1370). خبر و تهیه خبر (ترجمه فرانک پیروزفر). فصلنامه رسانه. 2 (4)، صص 41ـ32.
6
ون دایک، تئون ای. (1380). قدرت و رسانههای خبری. در ارتباطات سیاسی در عمل (ترجمه مهدی شفقتی). تهران: سروش.
7
ویندال، سون؛ سیگیاز، ربنو و اولسون، جین. (1376). کاربرد نظریههای ارتباطات (ترجمه علیرضا دهقان). تهران: مرکز مطالعات و تحقیقات رسانهها.
8
هالستی، کی.جی. (1372). تبلیغات و نقش آن در سیاست خارجی. در تبلیغات و جنگ روانی ( ترجمه حسین حسینی). تهران: انتشارات دانشگاه امام حسین (ع).
9
Chang, T.K. (1993). The press and China policy: The illusion of Sino-American relation, Northwood, NJ: Ablex.
10
Cohen, B.C. (1963). The press and foreign policy. NJ: Princeton University Press.
11
Diamond, E. (1982). Sign off: The last days of television. Cambridge, MA: MIT.
12
Entman, R. (1993). Framing: Toward clarification of a fractured paradigm. Journal of Communication, 43, 51-58.
13
Lippman, W. (1922). Public opinion. New York: Harcourt, Brace & Company.
14
Livingstone, Steven. (1997). Clarifying The CNN Effect: An Examination of Media Effects According to Type of Military Intervention. Research Paper. Cambridge: Harwvard University.
15
McCombs, M.E. & Ghanem, S. (2003). The convergence of agenda setting and framing in S.D. Reese, O. Gandy, & A.E. Grant (Eds), Framing public life (pp.67-82).
16
McCombs, M.E., & Reynolds, A. (2004). News influence on our pictures of the world. In J. Bryant & D. Zillmann, (Eds.), Media effects: Advances in theory and research (pp. 1-18). Mahwah, NJ: Erlbaum.
17
O’Sullivan, T.D; Saunders, J.; Hartley, J.; Fiske. & Montgomery, M. (1994). Key Concepts in Communication and Cultural Studies. London and New york: Routledge.
18
Rogers, E.M. Dearing, J.W & Bregman, D. (1993). The anatomy of agenda-setting research. Journal of Comuunication. 68-84.
19
Scheufele, D.A. & Tewkesbury, D. (2007). Framing, Agenda Setting, and Priming: The Evolution of Three Media Effects Models. Journal of Communication, 57, 9-20.
20
Shaw, D. & McCombs, M.E. (1977). The emergence of American political issues. St. Paul, MN: West.
21
Sheafer, T. (2007). How to Evaluate It: The Role of Story-Evaluative Tone in Agenda Setting and Priming. Journal of Communication, 57, 21-39.
22
ORIGINAL_ARTICLE
رابطه کاربرد رسانههای جدید با انتظارات مخاطبان از تلویزیون ملی
هدف پژوهش حاضر، که به روش پیمایشی انجام شده است، تبیین رابطه میان میزان و نحوه استفاده مخاطبان از رسانههای جدید با انتظارات آنان از تلویزیون ملی با توجه به ویژگیهای فردی، اجتماعیـ اقتصادی و دینیـ فرهنگی آنان است. به این منظور 832 نفر از جوانان شهر تهران به روش نمونهگیری خوشهای چند مرحلهای به عنوان نمونه انتخاب شدند و دادههای پژوهش با استفاده از روشهای آماری همبستگی پیرسون، تحلیل واریانس و رگرسیون چندگانه مورد پردازش قرارگرفتند.یافتههای تحقیق نشان دادند، هرچه مخاطبان دارای سطح تحصیلات بالاتر و مطالعه و پایبندی بیشتر به دستورات دینی باشند، نیاز آنان به استفاده از برنامههای تلویزیون کاهش مییابد و به دلیل افزایش انتظارات از تلویزیون، نیازهایشان به طور کامل برآورده نمیشود. در نتیجه، نسبت به سایر گروهها رضایت کمتری از برنامههای تلویزیون دارند. همچنین با افزایش میزان استفاده کاربران از اینترنت، انتظارات آنها از تلویزیون کاهش مییابد و برای رفع نیازهای رسانهای خود، از برنامههای تلویزیونی، استفاده کمتری میکنند.
https://cr.iribresearch.ir/article_23687_2583cd89490c77a9a481b3a950f57f3d.pdf
2011-12-01
91
117
10.22082/cr.2011.23687
انتظارات مخاطبان تلویزیون
رسانههای جدید
سطح اجتماعی ـ اقتصادی
ویژگیهای دینی ـ فرهنگی
سهیلا
چگینی
cheginisoheila@yahoo.com
1
دانشجوی دکترای علوم ارتباطات دانشگاه علامه طباطبایی
LEAD_AUTHOR
سید محمد
مهدیزاده
2
دکترای علوم ارتباطات، استادیار دانشگاه علامه طباطبایی
AUTHOR
حسینعلی
افخمی
hafkhami48@yahoo.com
3
دکترای علوم ارتباطات، استادیار دانشگاه علامه طباطبایی
AUTHOR
رحمان
سعیدی
4
دکترای علوم ارتباطات، استادیار دانشگاه علامه طباطبایی
AUTHOR
حسینپور، حجت. (1377). بررسی میزان و علل بهرهمندی دانشآموزان دختر و پسر دبیرستانهای شهرستان شادگان از تلویزیونهای درون مرزی و برون مرزی. پایاننامه کارشناسی ارشد. تهران: دانشگاه علامه طباطبائی، دانشکده علوم ارتباطات اجتماعی.
1
مهدیزاده، سید محمد. (1390). نظریههای رسانه. چاپ اول، تهران: انتشارات همشهری.
2
واحد سنجش افکار مرکز تحقیقات صداوسیما. (1388). چگونگی الگوی گذران اوقات فراغت در بین نوجوانان و جوانان تهرانی. تهران: مؤلف.
3
هال، استوارت. (۱۳۸۲). رمزگذاری، رمزگشایی در دیورینگ، سایمون، مطالعات فرهنگی (مجموعه مقالات) ترجمه نیما ملکمحمدی و شهریار وقفیپور. چاپ اول، تهران: تلخون (با همکاری اداره کل پژوهشهای سیما).
4
ویندال، سون، سیگنایزر، بنو و اولسون، جین. (1376). کاربرد نظریههای ارتباطات (ترجمه دکتر علیرضا دهقان). چاپ اول ، تهران: مرکز مطالعات و تحقیقات رسانهها.
5
Bennett, W.L. (2003).Branded Political Communication: Lifestyle Politics, Logo Campaigns, and the Rise of Global Citizenship. in M. Micheletti, A. Follesdal & D. Stolle, eds, The Politics Behind Products, New Brunswick, N.J., Transaction Books, 2003, Retrieved from: www.engagedcitizen.orgunder publications
6
Blumler, J. & Katz, E. (1974). The Uses of Mass Communications. Beverly Hills, CA: Sage Publications.
7
Donsbach, W. (Ed).(2008). The Encyclopedia of communication. London: Black well publishing Ltd .
8
Evans, E. (1 April 2011). Transmedia television: Audiences, new media, and daily life. London: Routledge.
9
Fischetti, M. (2001). The future of TV. Technology Review, 2001 (November), 35-40.
10
Jackson, N.A. & Lilleker, D.G.) 2007(. Seeking Unmediated Political Information In a Mediated Envirronment ، The uses and gratifications of political parties'e-newsletters. Information, Communication & Society, Vol. 10, N. 2, April, Routledge, 242-264.
11
Kerr, A.; Brereton, P.; Kücklich, J.M.A. & Flynn, R. (2004). New Media: New Pleasures? STEM Working Paper, Final research report of a pilot research project. Dublin City University, 1-40.
12
Kivetz, R. & Simoson, I. (2000). The Effects of Incomplete Information on Consumer Choice.Journal of Marketing Research,37 (4), 427-449.
13
Lull, J. (1995). Media, communication, culture: A global approach. NewYork: Columbia University Press.
14
McQuail, D. (1994). Mass communication theory. London: sage LTD, third edition.
15
McQuail, D. (2010). McQuail،s mass communication theory. London: sage.
16
Palmgreen, P. & Rayburn, J.D. (1985). A Comparison of Gratification Models of Media Satisfaction. Communication Monographs. 334-346.
17
Rainie, L.; Cornfield, M. & Horrigan, J. (2005). The Internet and campaign 2004,Pew Internet &. American Life Project.
18
Ross, K. & Nightingale, V. (2008). Media and audiences: New Perspectives:Audiences Today. Open University Press, McGrow - Hill Educatio, U.K.
19
Seiter, E. (1999). Television and new media audiences. Oxford television studies, Oxford University Press.
20
Van selm, M. & Peeters, A. (2007). Additional communication channels in Dutch television genres.New Media & Society, (9), 651-669.
21
Williams, F.; Rice, R.E. & Rogers, E.M. (1988). Research methods and the new media.New York: Free Press.
22
Wilson, T. (2009). Understanding media users: from theory to practice. London: Blackwell publication.
23
Wriston, W.B. (1997) .Bits Bytes & Diplomacy. Foreign Affairs, 76 (5), 175- 177.
24
ORIGINAL_ARTICLE
رسانه و برسازی هویت اجتماعی پسامدرن
بر اساس دیدگاه کنش متقابل نمادین و ساختیابی گیدنز، هویت، امری ساخته شده است که برساخته شدن آن در بستری اجتماعی و با تفسیرهای افراد، قابل بررسی است. در مقاله حاضر، با استفاده از روش اسنادی و در چارچوب این نظریهها به دگرسازی در شکل هویت اجتماعی در دوره پسامدرنیته (که تحت تأثیر رسانههاست) پرداخته و اشاره شده است که در شرایط حاصل از نبود قطعیت پسامدرنیته، هم نقش و ساختار رسانهها دچار دگرگونی شده و هم مبانی مرتبط با هویت اجتماعی تغییر یافته است. همچنین در این فرایند، رسانههای جمعی با تأکید بر تنوع و تغییر و کثرت سبکهای اجتماعی، نوعی هویت مصرفی و سیال را به وجود آوردهاند. در ادامه، رویکردی انتقادی به رسانه مطرح شده است که بر اساس آن رسانهها انعطافپذیری انسان را از او گرفته و او را به سطح انسانی تک بعدی (مصرفکننده) و بسیار منفعل تنزل دادهاند.
https://cr.iribresearch.ir/article_23688_e58e6c24de11c5f52d5c7e6de8b455c6.pdf
2011-12-01
119
146
10.22082/cr.2011.23688
بازنمایی
پسامدرنیته
رسانه
ساختیابی
کنش متقابل نمادین
هویت اجتماعی
سید جواد
امام جمعهزاده
javademam@yahoo.com
1
دکترای علوم سیاسی، استادیار دانشگاه اصفهان
LEAD_AUTHOR
رضا
محمود اوغلی
oghli13@gmail.com
2
دانشجوی دکترای علوم سیاسی، دانشگاه اصفهان
AUTHOR
ابراهیمی، قربانعلی؛ بهنوئی گدنه، عباس. (1387). بررسی جامعهشناختی گونههای هویتی در بین جوانان (مطالعه موردی بابلسر). فصلنامه مطالعات ملی، 9 (1).
1
بورن، اد. ( 1379 ). بُعد فرهنگی ارتباطات برای توسعه (ترجمه مهرسیما فلسفی). تهران: مرکز تحقیقات صداوسیما.
2
پاستر، مارک. (1377). عصر دوم رسانهها (ترجمه غلامحسین صالحیار). تهران: مؤسسه ایران.
3
تاجیک، محمدرضا. (1387). رسانه و بحران در عصر فرا واقعیت (با تأکید بر بحران هویت). پژوهشنامه علوم سیاسی، 4 (1).
4
تامپسون، جان.ب. (1380). رسانهها و مدرنیته: نظریه اجتماعی رسانهها (ترجمه مسعود اوحدی). تهران: سروش.
5
جوادی یگانه، محمدرضا؛ عزیزی، جلیل. (1387). هویت فرهنگی و اجتماعی در بین جوانان شهر شیراز با توجه به عامل رسانه. فصلنامه تحقیقات فرهنگی، 1 (3).
6
جنکینز، ریچارد. (1381). هویت اجتماعی (تورج یاراحمدی). تهران: شیرازه.
7
چوپانی، یدالله. (1388). پدیده جهانی شدن فرهنگها. فصلنامه سیاست، 39 (3).
8
خانیکی، هادی. (1376). فرهنگ جمعی و رسانههای نو. مجموعه مقالات رسانهها و فرهنگ (2)، تهران: سروش.
9
دهشیری، محمدرضا. (1388). رسانه و فرهنگسازی. فصلنامه تحقیقات فرهنگی، 2 (8).
10
رزاقی، افشین. (1381). نظریههای ارتباطات اجتماعی. تهران: پیکان.
11
زیگموند باومن. (1384). اشارتهای پست مدرنیته (ترجمه حسن چاوشیان). تهران: ققنوس.
12
ساراپ، مادان. (1382). راهنمایی مقدماتی بر پساساختارگرایی و پسامدرنیسم (ترجمه محمدرضا تاجیک). تهران: نی.
13
سیدامامی، کاووس. (1387). ادراک گروههای قومی از تصاویر رسانهای خود. فصلنامه تحقیقات فرهنگی، 1 (4).
14
شارعپور، محمود؛ غلامرضا خوشفر. (1381). رابطه سرمایه فرهنگی با هویت اجتماعی جوانان. نامه علوم اجتماعی، 20.
15
شرفالدین، سید حسین. (1387). مکتب مطالعات فرهنگی، معرفت، 126.
16
طالبینژاد، محمدرضا. (۱۳۶۸). روانشناسی ارتباط. تهران: مرکز نشر دانشگاهی.
17
فرهنگی، علیاکبر؛ حسنقلیپور، طهمورث؛ خانلری، امیر. (1387). پست مدرنیسم و بازاریابی مصرفکننده در هزاره جدید. مدیریت بازرگانی، 1 (1).
18
قزلسفلی، محمدتقی. (1388). رسانه و ساخت هویت ملی، فصلنامه سیاست، مجله دانشکده حقوق و علوم سیاسی، 39 (3).
19
کهون، لارنس. (1381). از مدرنیسم تا پست مدرنیسم (ترجمه عبدالکریم رشیدیان). تهران: نشر مرکز.
20
کالینز، جیم. (1388). تلویزیون و پسامدرنیسم (ترجمه شهریار وقفیپور). رواق هنر و اندیشه، 34.
21
کلانتری، عبدالحسین؛ حسنی، حسین. (1387). رسانههای نوین و زندگی روزمره، رسانه، 19 (4).
22
کلارک، لین شافیلد. (1387). رسانه، معنا و هویت مذهبی در بستر پست مدرن (ترجمه حسین شیخالاسلامی). رواق هنر و اندیشه، 35.
23
مک کوئیل، دنیس. (1382). درآمدی بر نظریههای ارتباطات جمعی (ترجمه پرویز اجلالی). تهران: مرکز مطالعات و تحقیقات رسانهها.
24
کوزر، لوئیس. (1378). زندگانی و اندیشه بزرگان جامعهشناسی (ترجمه محسن ثلاثی). تهران: علمی.
25
گلمحمدی، احمد. (١٣٨٠). جهانی شدن و بحران هویت. فصلنامه مطالعات ملی، 3 (10).
26
گیدنز، آنتونی. (1378). تجدد و تشخص؛ جامعه و هویت شخصی در عصر جدید (ترجمه ناصر موفقیان). تهران: نی.
27
لاجوردی، هاله. (1387). رویکردهای غربی به جامعهشناسی فرهنگ و انتقال به پسامدرنیسم فرهنگی و فرهنگشناسی. فصلنامه تحقیقات فرهنگی، 1 (3).
28
مارکوزه، هربرت. (1362). انسان تک ساحتی (ترجمه محسن مؤید). تهران: امیرکبیر.
29
مک لوهان، مارشال. (۱۳۷۷). برای درک رسانهها (ترجمه سعید آذری). تهران: مرکز تحقیقات صداوسیما.
30
مک دانل، دایان. (1382). مقدمهای بر نظریههای گفتمان (ترجمه حسنعلی نوذری). تهران: فرهنگ گفتمان.
31
منتظرقائم، مهدی. (1379). رسانههای جمعی و هویت. فصلنامه مطالعات ملی، 2 (4).
32
هیل، جان. (1381). پسامدرنیسم و فیلم (ترجمه الهه دهنوی). مجله ارغنون، 20.
33
وارد، گلن. (1387). پست مدرنیسم (ترجمه قادر فخر رنجبری و ابوذر کرمی). تهران: ماهی.
34
وبستر، فرانک. (1384). ایده پیدایش جامعه اطلاعاتی (ترجمه پریسا شبانی). دوماهنامه بیناب.
35
Appadurai, A. (1996). Modernity at Larye. Minneapol: University of Mirnesta Press.
36
Baudrillard, J. (1975). The Mirror of Production. St Louis: Telos Press.
37
Bocock, R. (1993). Consumption. London: Routledge.
38
Deaux, K. (2000). Models, Meanings and stimuli. In: Dora Capozza & Rupert Brown (eds) Social identity Processes: Trends in theory and research. London: Sage.
39
Ganetz, H. (1995). The Shop, the Home and Feminity as a Masquerade. in J Formas & G. Bolin (eds) Youth Culture in Late Modernity, London: Sage.
40
Giddens, A. (1992). Modernity and Self-Identity: Self and Society in the Late Modern Age. Cambridge: Polity.
41
Gray, H. (1993). Cultural Theory, Social Construction and Social Problems In edited by M. Gale, & J. A. Holstein (eds.), Constructionist Controversies: Issues in Social Problems Theory, New York: Aldine de Gruyter.
42
Harvey, D. (1989). The Condition of Postmodernity. Oxford: Basil Blackwell.
43
Hill, J. (1988). Film and Postmodernism, in the Oxford Guide to Film Studies, ed., John Hill, Oxford University Press.
44
Howard, J.A. (2000). Social Psychology of identity. Annual Review of Sociology, Vol. 26.
45
Jacobson, J. (1998). Islam in Transiton. London: Routledge.
46
Jameson, F. (1991). postmodernism or The Cultyral Logic of Late Capitalism. Duke University Press.
47
Jenks, C. (2005). Subculture: The Fragmentation of the Social. Londan: Sage.
48
Lull, J. (2000). Media, Communication, Culture: A Global Approach, Second Edition, Cambridge. UK: Polity.
49
Mahtani, M. (2001), Representing Minorities: Canadian Media and Minority Identities, in Canadian Ethnic Studies , Vol. 33 (3).
50
Poirrier, P. (2007). Politique culturelle et patrimonies. Vieille Europe et Nouveaux mondes, Dans : Culture & Muse`es, Revue.
51
Praprotnik, T. (2004). How to Understand Identity in Anonymous Computer-Mediated Communication? London: Routledge.
52
Silvestone, R. & Georgiou, M. (2005). Editorial Introduction: Media and Minorities in Multicultural Europe, in Journal of Ethnic and Migration Studies, Vol. 31 (3).
53
Simmons, G. (2008). Marketing to postmodern consumers: introducing the internet chameleon. European Journal of Marketing, 42 (3/4).
54
Tampson, J. (1995). The Media and Modernity. Standford: Standford University.
55
Turner, H. (1998). The Structure of Sociological Theory (6th edition). London: Wadsworth.
56
Turner, J.C. & Hogg, M.A. (1995). Social Identity. Social Psychology at ANU.
57
ORIGINAL_ARTICLE
راهبردهای عرضه اطلاع نو در آگهیهای رادیویی
در تحلیل ساخت اطلاعاتی واحدهای زبانی مانند جمله، اطلاعات عرضه شده را به دو دسته تقسیم میکنند: اطلاعات نو و اطلاعات کهنه. نو یا کهنه بودن اطلاعات زمانی معنا دارد که از دید مخاطب به جمله یا پیام زبانی بنگریم. به بیان دیگر، در ساخت اطلاعاتی جمله، محور، مخاطب است و از دید اوست که اطلاعات جمله، کهنه یا نو قلمداد میشود. در این مقاله، پس از طرح مباحث و چارچوب نظری، راهبردهای عرضه اطلاع نو در آگهیهای رادیویی بررسی شده و ضمن مشخص کردن بسامد هر یک در پیکره زبانی مورد بررسی، به تحلیل زبانی آنها پرداخته شده است. سپس با طرح مباحث مربوط به نقشهای زبان و نیز تعیین بسامد هر یک از نقشها در آگهیهای رادیویی، ارتباط آنها با اطلاعرسانی و ترغیب نشان داده شده و راهبردهای زبانی ترغیب مخاطبان و چگونگی اقناع آنان برای خرید کالا و خدمات بررسی شده است.
https://cr.iribresearch.ir/article_23689_32e7281c5b9e0ffcdcf786336b30702d.pdf
2011-12-01
147
169
10.22082/cr.2011.23689
آگهی تبلیغاتی
اطلاع نو و کهنه
رادیو
زبانشناسی نقشگرا
نقشهای زبان
ناصرقلی
سارلی
sarli@tmu.ac.ir
1
دکترای زبان و ادبیات فارسی، استادیار دانشگاه تربیت معلم تهران
LEAD_AUTHOR
ابوالحسنی چیمه، زهرا. (1382). شگردهای زبانی در تبلیغات. نامه فرهنگستان، 6 (1)، تیرماه، صص 130ـ118.
1
شاهنواز، حمیدرضا. (1382). بررسی زبانشناختی آگهیهای تبلیغاتی، پایاننامه کارشناسی ارشد زبانشناسی. تهران: دانشگاه تربیت مدرس.
2
صفوی، کورش. (1383). از زبانشناسی به ادبیات: نظم. تهران: سوره مهر.
3
عزیزآبادی فراهانی، وجیهه. (1386). بررسی تعامل نقش ترغیبی با سایر نقشهای زبان در تبلیغات بازرگانی تلویزیونی. پایاننامه کارشناسی ارشد زبانشناسی، تهران: دانشگاه الزهرا.
4
Halliday, M.A.K. & Hassan, R. (1976). Cohesion in English. London: Longman.
5
Halliday, M.A.K. (1985). An Introduction to Functional Grammar. London: Edward Arnold.
6
Hermeren, L. (1999). English for Sale: A Study of the Language of Advertising. Lund: Lund University Press.
7
Leiss, W. (1997). Social Communication in Advertising. London & NewYork: Routledge.
8
Sheehan, K. (2004). Controversies in Contemporary Advertising. Thousand Oaks: Sage.
9
Vestergaard, T. & Schroder, K. (1985). The Language of Advertising. Oxford: Basil Blackwell.
10
White, R. (2000). Advertising, London: McGraw-Hill.
11
ORIGINAL_ARTICLE
بررسی ویژگیهای زبان مجریان سیما
نویسنده در این مقاله میکوشد با استفاده از روش توصیفیـ تحلیلی و با توجه به مفاهیم زبانشناسی و نیز اصول ارتباط گفتاری، برخی از مشکلات موجود در زبان مجریان سیما را در سطوح مختلف زبان بررسی کند. در حقیقت، هدف از این مختصر، بررسی وضعیت فعلی زبان معیار گفتگوهای تلویزیونی و میزان پایبندی مجریان به رعایت قواعد حاکم بر زبان است. برای وصول به این هدف، ابتدا زبان معیار و کارکردهای آن و سپس سطوح مختلف زبان معیار و گونههای آن، ازجمله گونه رسانهای معرفی شده است. آنگاه به اصول و عوامل ارتباط گفتاری و تحلیل گفتمان و پس از آن، انواع تقویتکنندههای ارتباط گفتاری و مهارتهای گفتاری آمادهسازی و خاتمه دادن گفتگو پرداخته شده و در ادامه، پس از ذکر نمونههایی از مشکلات زبانی مجریان سیما در سطوح مختلف، راهکارهایی برای رفع این کاستیها ارائه شده است.
https://cr.iribresearch.ir/article_23690_34646af0a8437f3d96895762d9a28958.pdf
2011-12-01
171
202
10.22082/cr.2011.23690
ارتباط گفتاری
زبان معیار
گونه گفتاری زبان
مجری تلویزیون
زهرا
نامور
za_namvar@yahoo.com
1
دانشجوی دکترای زبانشناسی، دستیار آموزشی دانشگاه پیام نور
LEAD_AUTHOR
آقاگلزاده، فردوس. (1385). تحلیل گفتمان انتقادی. تهران: علمی و فرهنگی.
1
سارلی، ناصرقلی. (1387). زبان معیار. تهران: هرمس.
2
سلیمی، اصغر. (1383). گفتمان در اندیشه فوکو. کیهان فرهنگی، 219، مؤسسه کیهان.
3
صادقی، اسماعیل. (1388). بررسی الگوهای زبانی غیر معیار در سریالهای تلویزیونی. تهران: مرکز تحقیقات صداوسیمای جمهوری اسلامی ایران.
4
صادقی، علی اشرف. (1387). زبان معیار. اعتماد.30/10/ 1387.
5
عطاردی، الهه. (1388). بررسی ویژگیهای مجری موفق. تهران: مرکز تحقیقات صداوسیمای جمهوری اسلامی ایران.
6
فرکلاف، نورمن. (1379). تحلیل انتقادی گفتمان (ترجمه گروه مترجمان). تهران: مرکز مطالعات و تحقیقات رسانهها.
7
مدرسی، یحیی. (1368). درآمدی بر جامعهشناسی زبان. تهران: مؤسسه مطالعات و تحقیقات فرهنگی.
8
مک دانل، دایان. (1377). مقدمهای بر نظریههای گفتمان تا پایان 1960 (ترجمه حسینعلی نوذری). فصلنامه سیاسی اجتماعی گفتمان، 2.
9
میلر، جرالد.ر. (1380). ارتباط کلامی (ترجمه علی ذکاوتی قراگزلو). تهران: سروش.
10
ناتل خانلری، پرویز. (1373).زبانشناسی و زبان فارسی. تهران: توس.
11
ون دایک، تئون ای. (1382). مطالعاتی در تحلیل گفتمان (ترجمه گروه مترجمان). تهران: مرکز مطالعات و تحقیقات رسانهها.
12
هارجی، اون؛ ساندرز، کریستین و دیکسون، دیوید. (1386). مهارتهای اجتماعی در ارتباطاتمیان فردی (ترجمه خشایار بیگی، خشایار و مهرداد فیروز بخت). تهران: رشد.
13
Brown, G. & Yule, G. (1989). Discourse Analysis. Cambridge University Press.
14
Fasold, R. (1984). The Soliolinguistic of Society. Oxford: Blackwell.
15
Garvin, P. & Mathiot, M. (1956). Urbanization of Gurani;A Problem inLanguage & Culture; The Hague, Mouton London: Sage.
16
Ray, P.S. (1963). Language Standardization, NewYork: McMillan.
17
Stenstroem, A. (1988). Questions in conversation. New York and Berlin: McMillan.
18