نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دکترای جامعه‌شناسی، دانشیار دانشگاه علامه طباطبایی

2 دانشجوی دکتری ارتباطات دانشگاه علامه طباطبایی

چکیده

روابط دختران و پسران جوان، یکی از مسائل و دغدغه های نهادها و مسئولان فرهنگی کشور و از درونمایه‌های اصلی آن دسته از سریال های صداوسیماست که با محوریت مسائل جوانان تولید و پخش شده¬اند. صدا‌و‌سیما در دهه اخیر توجه بیشتری به این مسئله نشان داده و بویژه در سریال هایش سعی در ارائه الگویی مبتنی بر مذهب و سنت از این روابط داشته است. در مقاله حاضر، نحوه بازنمایی روابط دختران و پسران جوان در پربیننده ترین سریال های پخش شده از صداوسیما با محوریت جوانان، در فاصله سال‌های 1393ـ 1383، با استفاده از روش «تحلیل روایت» بررسی شده است. یافته های پژوهش حاکی از آن است که روابط دختران و پسران جوان (پیش از ازدواج) در سریال های مورد بررسی در یکی از الگوهای زیر صورت‌بندی شده است: روابط عاشقانه دو طرفه، روابط عاشقانه یک طرفه، روابط عاقلانه دو طرفه (عقلانیت ارزشی) همراه با روابط عاطفی حداقلی و روابط اجتماعی (خواهر ـ برادری). از میان این الگوها، فقط الگوی رابطه عاقلانه دو طرفه با قصد ازدواج و با اطلاع، هدایت و نظارت افراد بزرگسال (بویژه والدین)، خوب‌نمایی شده و سایر الگوها کم و بیش دچار بدنمایی یا غیاب بازنمایی بوده اند.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Television Culture; Representation of Relationships between Young Boys and Girls in Iranian Popular TV Series

نویسندگان [English]

  • Mohammad Sa’eed Zokayei 1
  • Mohammad Fathinia 2

1 associate Prof. in sociology, AllameTaba tabaee Uni

2 Communication

چکیده [English]

The relationship between young boys and girls is a point of contention in the Iranian society and a concern for politicians and cultural officials. It is also one of the main and omnipresent themes of IRIB TV series addressing youths’ problems. IRIB in recent decade has paid a greater attention to the problem, particularly in its TV series and has tried to introduce a model based on religion and tradition in this regard. Using narrative analysis, the present article examines the way relationship between young boys and girls is represented in TV series in years 1383 to 1393 (Iranian calendar). The findings indicate that relationship between young boys and girls in the studied series is depicted according to one of the following patterns: mutual romantic relationship; one way romantic relationship; mutual rational relationship (value- based) along with least emotional connection; and social relationship (Islamic sisterhood and brotherhood). The third kind of discovered relationship under parents’ surveillance has been represented as “good” in the series. Other types have been somehow represented as “bad” or have been totally denied.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Representation
  • social relationship
  • Youth
  • TV Series
  • Narrative Analysis
آزاد ارمکی، تقی و جمال محمدی. (1385). تلویزیون و ه‍ژمونی فرهنگی. فصلنامه مطالعات فرهنگی و ارتباطات،7.
اکبرزاده جهرمی، سید‌جمال­الدین. (1385). چشم­انداز تغییرات در تلویزیون: تلویزیون تعاملی. پایان‌نامه کارشناسی ­ارشد ارتباطات. تهران: انتشارات دانشگاه صداوسیما.
اوحدی، مسعود. (1391). روایت­شناسی سینما و تلویزیون. تهران: انتشارات دانشگاه صداوسیما.
بارت، رولان. (1387). درآمدی بر تحلیل ساختاری روایت­ها (ترجمه محمد راغب). تهران: فرهنگ صبا.
بنت، اندی. (1386). فرهنگ و زندگی روزمره (ترجمه لیلا جوافشانی و حسن چاووشیان). تهران: اختران.
بودریار، ژان. (1386). فرهنگ رسانه­های گروهی ( ترجمه شیده احمدزاده). فصلنامه ارغنون، 19.
تولان، مایکل. (1386). روایت­شناسی؛ درآمدی زبان­شناختی- انتقادی (ترجمه سیده فاطمه علوی و فاطمه نعمتی). تهران: سمت.
ذکایی، محمد سعید. (1387). روایت، روایت­گری و تحلیل­های شرح­حال نگارانه. پژوهشنامه علوم انسانی و اجتماعی، 28.
فیسک، جان. (1386). فرهنگ تلویزیون (ترجمه مژگان برومند). فصلنامه ارغنون، 19.
مهدی­زاده، سید­محمد. (1389). نظریه‌های رسانه؛ اندیشه­‌های رایج و دیدگاه­های انتقادی. تهران: همشهری.
Briggs, M. (2010). Television, Audiences and Everyday Life. Open University Press.
Ellis, J. (1999). Television as Working Through in Jostein Gripsrud (ed.). Television and Common Knoeledge. London: Routledge.
Kellner, D. (2002). Media Culture. London & New York: Routledge.
McQuail, D. & Cuilenburg, J.V. (2003). Media Policy Paradigm Shifts: Towards a new Communications Policy Paradigm. European Journal of Communication, sage Publications (London Thousand Oasks, CA & New Delhi), Vol. 18, No. 2, pp. 181-207.
Stevenson, N. (1995). Understanding Media Cultures. London, Sage.
Strangelove, M. (1998). Redefining the Limits to Thought Within Media Culture, A Ddoctoral Dissertation of Mass Media, University of Ottawa.