نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری مدیریت ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه مازندران، بابلسر، ایران

2 دانشیار مدیریت ورزشی، دانشکده تربیت‌بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه مازندران، بابلسر، ایران

3 دانشیار مدیریت ورزشی، دانشکده تربیت‌بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه اوکلند، نیوزیلند، استرالیا

چکیده

مهم‌ترین منبع درآمد صنعت فوتبال، حق پخش تلویزیونی است، در این پژوهش تلاش شده است که با استفاده از روش ارزش‌گذاری مشروط، برآورده شود در صورتی که تماشای مسابقات فوتبال ایران از تلویزیون، تنها با پرداخت هزینه از سوی تماشاگران ممکن باشد، حداکثر مبلغی که شهروندان برای تماشای این مسابقات (لیگ برتر، جام حذفی، لیگ قهرمانان آسیا و مسابقات تیم ملی در تورنمنت‌های مختلف) می‌پردازند، چقدر است. پژوهش حاضر، به روش توصیفی ـ تحلیلی انجام گرفته و از نظر هدف، کاربردی بوده است. جامعه‌ آماری، شهروندان کشور ایران را شامل می‌شود و نمونه آماری از طریق جدول میشل و کارسون اندازه‌گیری شده است. برای این منظور، پرسشنامه‌ای طراحی و به کمک آن، تمایل به پرداخت شهروندان برای خرید اشتراک حق پخش مسابقات فوتبال ایران از تلویزیون از آنان پرسیده شد. برای تجزیه‌و‌تحلیل داده‌ها نیز از نرم‌افزارهای Spss و Excel استفاده شد و بر اساس یافته‌ها، میانگین تمایل به پرداخت سالانه‌ شهروندان برای حق پخش مسابقات، لیگ برتر، 66000 تومان، جام حذفی 84750 تومان، لیگ قهرمانان آسیا 80750 تومان و مسابقات تیم ملی فوتبال در تورنمنت‌های مختلف 186100 تومان به دست آمد. نتایج نشان می‌دهد که شهروندان حاضرند از طریق خرید اشتراک سالانه حق پخش مسابقات فوتبال از تلویزیون از باشگاه‌های فوتبال به لحاظ مالی حمایت کنند.

تازه های تحقیق

در حال حاضر باشگاه‌های فوتبال دنیا دوران طلایی خود را سپری می‌کنند و سیل پول به سوی آنها سرازیر است؛ قراردادهای کلان با شبکه‌های تلویزیونی برای نمایش بسته می‌شود و حامیان گوناگون برای جلب نظر باشگاه‌ها رقابت شدید دارند؛ اما در ایران یک دلیل برای توجیه پرداخت نکردن حق پخش مسابقات فوتبال این است که تا وقتی دولت اساس بودجه باشگاه‌ها را تأمین می‌کند اعطای حق پخش به باشگاه‌ها به‌منزله دوبار پرداخت تلقی می‌شود؛ اول، از طریق مراکزی که حامیان و مالکان اصلی باشگاه به شمار می‌روند و اغلب دولتی هستند و بودجه آنها بر اساس طرح مصوب پرداخت می‌شود و دوم، ‌از طریق حق پخش که آن هم دولتی است به‌عبارت‌دیگر، دوبار پرداخت برای یک کالا یا خدمت، از‌این‌رو، می‌توان گفت یکی از محدودیت‌های حق پخش در فوتبال ایران، دولتی بودن بیشتر باشگاه‌های فوتبال است؛ تا زمانی که همه باشگاه‌های فوتبال به بخش خصوصی واگذار نشوند مشکل حق پخش حل نخواهد شد. حق پخش تلویزیونی مسابقات فوتبال از اصلی‌ترین منابع درآمدی فدراسیون‌ها و باشگاه‌های فوتبال محسوب می‌شود و با‌توجه‌به اینکه ورزش فوتبال در کشور ایران طرفداران زیادی دارد و باشگاه‌های فوتبال از هواداران میلیونی برخوردارند می‌توان با برنامه‌ریزی از طرف باشگاه‌های فوتبال، فدراسیون فوتبال و سازمان صداوسیمای جمهوری اسلامی ایران در زمینه فروش اشتراک حق پخش مسابقات فوتبال از طریق تلویزیون در بین شهروندان به کسب درآمد پرداخت تا به‌این‌ترتیب بتوان حق پخش باشگاه‌های فوتبال را نیز پرداخت کرد. در این پژوهش برای اولین بار در کشور، از تمایل به پرداخت شهروندان برای خرید اشتراک حق پخش تلویزیونی مسابقات فوتبال ایران پرسیده شده است نتایج پژوهش می‌تواند راهکاری برای حل‌و‌فصل حق پخش تلویزیونی در فوتبال ایران باشد.

کلیدواژه‌ها

موضوعات

عنوان مقاله [English]

Analysis of Citizens' willingness to pay for the Right to Televise IranianFootball Matches

نویسندگان [English]

  • Ali Mohsenifar 1
  • Morteza Dousti 2
  • Geff Dickson 3

1 Ph.D. Student Sports Management , University of Mazandaran

2 Associate Prof. in Sports Management, Faculty of Physical Education and Sports Sciences, University, of Mazandaran, Babolsar,Iran

3 Associate Prof. in Sports Management, Faculty of Physical Education and Sport Science, University of Auckland, New Zealand, Australia

چکیده [English]

The most important source of income for the football industry is television broadcasting copyrights. The popuse of the research is to estimate tha amount of money that citizens would spend to watch the matches (Premier League, FA Cup, Asian Champions League and national team matches in different tournaments) if watching Iranian football matches on TV, only was done by paying the audience. The current research was carried out in a descriptive-analytical way and is practical in terms of its purpose. The statistical population is Iranian citizens, and the statistical sample was measured through the table of Michel and Carson. To gather data A questionnaire was designed, then citizens were asked about their willingness to pay the copyright of broadcast Iranian football matches on television. Spss and Excel software were used for data analysis. According to the findings, the average willingness of citizens to pay annually for the copyright of broadcast the Premier League is 66,000 Tomans (1.5 $), the National Cup is 84,750 Tomans (1.9 $), the Asian Champions League is 80,750 Tomans (1.4 $), and the national football team's matches in various tournaments are 186,100 Tomans (4.2). The results showed that citizens are willing to financially support football clubs by purchasing annual subscriptions of football matches on television.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Television
  • Willingness To Pay
  • Broadcast Copyrights
  • Football
  • Iran
بیدرام، رسول؛ بابک، صفاری و دیانا، دارور. (1396). برآورد ارزش اقتصادی باشگاه فوتبال فولاد مبارکه سپاهان برای شهر اصفهان. اقتصاد شهری، 2 (1)، 57-37.
خدادادی، محمدرسول؛ حوریه، دهقانپوری و مهدی، صادری. (1398). نقش ارتباطات رسانه‌ای و تبلیغات مؤثر در جذب حامی مالی برای ورزش، مطالعه‌ موردی: هیئت تنیس روی میز استان آذربایجان شرقی. مدیریت ارتباطات در رسانه‌های ورزشی، 6 (3)، 89-102.
رضایی، شمس‌الدین و محسن، اسمعیلی. (1398). حق پخش تلویزیونی در صنعت فوتبال ایران. مدیریت و توسعه ورزش، 8 (1)، 86-101.
رضائی صوفی، مرتضی و عباس، شعبانی. (1392). بررسی تأثیر رسانه‌های جمعی بر تأمین منابع مالی در ورزش. مدیریت ارتباطات در رسانه‌های ورزشی، 1 (3)، 43-49.
رضائی، بهمن؛ سیدمحمدصادق، مرکبی؛ حمید، قاسمی و الهه، شاکری داریانی. (1400). واکاوی شیوه‌های به‌کارگیری صفحه نمایش دوم در تولید برنامه‌های ورزشی تعاملی تلویزیون. مطالعات میان‌شته‌ای ارتباطات و رسانه، 4 (14)، 5-36.
رضائی، شمس‌الدین؛ مجتبی، امیری و هاشم، کوزه‌چیان. (1395). بررسی موانع توسعه روابط متقابل باشگاه‌های فوتبال و سازمان صداوسیما در ایران. مدیریت ورزشی، 8 (2)، 189-206.
زارع، امین؛ علی، بابائیان؛ غلامرضا، مرادی و سید‌عبدالرسول، حسینی. (1393). شناسایی و رتبه‌بندی چالش‌های موجود در روند خصوصی‌سازی باشگاه‌های فوتبال کشور بر اساس مدل PEST. مدیریت ورزشی، 6 (4)، 575-593.
زارع، علیرضا؛ صدیقه، حیدری‌نژاد و رضوان، شیرالی. (1395). تأثیر رسانه‌های جمعی بر کنترل فساد در ورزش فوتبال. مدیریت ارتباطات در رسانه‌های ورزشی، 3 (4)، 11-24.
زهره‌وندیان، کریم؛ هاشم، کوزه‌چیان؛ محمد، احسانی و مجتبی، امیری. (1397). طراحی و تدوین مدل قابلیت‌های بازاریابی باشگاه‌های لیگ برتر فوتبال ایران. مدیریت و توسعه ورزش، 7 (1).
صلواتیان، سیاوش و مهدی، محسنی. (1394). مطالعه تطبیقی شیوه‌های تأمین مالی سازمان‌های رسانه‌ای رادیویی و تلویزیونی عمومی و تحت مالکیت دولتی در دنیا. رسانه، 26 (4).
صلواتیان، سیاوش؛ عبدالعلی، علی‌عسکری و مهدی، محسنی. (1395). شناسایی شیوه‌های نوین تأمین مالی سازمان صداوسیمای جمهوری اسلامی ایران. پژوهش‌های ارتباطی، 23 (86).
علوی‌وفا، سعید. (1396). بررسی چالش‌ها و موضوعات راهبردی رسانه ملی در افق 1404. پژوهش‌های ارتباطی، 24 (89)، 31-64.
قاسمی، حمید. (1394). نقش تلویزیون در اخلاق‌مداری در فوتبال از دیدگاه بازیکنان لیگ برتر و دسته یک ایران. پژوهش‌های ارتباطی، 22 (81)، 83-101.
قره‌خانی، حسن؛ جبار، سیف‌‌پناهی و شهرام، فولادی حیدرلو. (1394). طراحی مدل موانع خصوصی‌سازی باشگاه‌های فوتبال ایران. مطالعات راهبردی ورزش و جوانان، 14 (28).
کشکر، سارا؛ حمید، قاسمی و علیرضا، نظری. (1393). مطالعه میزان وفاداری هواداران فوتبال و نقش تلویزیون در تقویت آن. مدیریت ورزشی و رفتار حرکتی، 10 (19)، 111-124.
محسنی‌فر، علی و مرتضی، دوستی. (1400). برآورد ارزش اقتصادی آگهی‌های تبلیغاتی برنامه نود برای صدا‌و‌سیما. مدیریت ارتباطات در رسانه‌های ورزشی، 9 (1).
محسنی‌فر، علی؛ مرتضی، دوستی و سعید، تابش. (1399). برآورد ارزش اقتصادی باشگاه فوتبال نساجی برای استان مازندران. مدیریت و توسعه ورزش، 9 (2)، 34-18.
میرهاشمی، سیدمحمدحسین. (1399). بررسی تطبیقی الگوهای درآمدزایی در رسانه‌های خدمات عمومی جهان، سی‌بی‌سی کانادا، آ.اِر. د آلمان و ان‌اچ‌کِی ژاپن. مطالعات میان‌رشته‌ای ارتباطات و رسانه، 3، 171-139. 
نقدی، یزدان؛ سهیلا، کاغذیان و امیر، افشارپی. (1392). تحلیل عوامل اقتصادی مؤثر بر درآمد باشگاه‌های فوتبال (باشگاه‌های منتخب جهان). پژوهش‌های اقتصاد توسعه و برنامه‌ریزی، 2 (1)، 43-21.
هراتی، محسن؛ حسین، پیمانی‌زاد؛ مهدی، طالب‌پور و محمد، کشتی‌دار. (1399). طراحی مدل ارزش‌گذاری اقتصادی دارایی‌های نامشهود باشگاه‌های لیگ برتر هندبال ایران. مدیریت ورزشی، 12 (2).
Bergantiños, G. & Moreno-Ternero, J. D. (2020). Allocating Extra Revenues from Broadcasting Sports Leagues. Journal of Mathematical Economics, 90, 65-73.
Bergantiños, G. & Moreno-Ternero, J. D. (2022). Monotonicity in Sharing the Revenues from Broadcasting Sorts Leagues. European Journal of Operational Research, 297(1), 338-346.
Buratto, A.; Viscolani, B. & Ranocchi, L. (2019). Optimal Advertising Strategies in a Sports Licensing Contract. International Journal of Contemporary Mathematical Sciences, 14 (2), 81-89.‏‏
Castellanos, P. & Sánchez, J. M. (2007). The Economic Value of a Sports Club for a City: Empirical Evidence from the Case of a Spanish Football Team. Urban public Economics Review, 7, 13-38.
Chelmis, E.; Niklis, D.; Baourakis, G., & Zopounidis, C. (2019). Multiciteria Evaluation of Football Clubs: The Greek Superleague. Operational Research, 19 (2), 585-614.‏
Chester, S. N. (2002). For Football Research, British Football on Television, Fact Sheet 8, University of Leicester.
De Boer, W. I.; Koning, R. H. & Mierau, J. O. (2019). Ex Ante and Ex Post Willingness to Pay for Hosting a Large International Sport Event. Journal of Sports Economics, 20 (2), 159-176.
Gasparetto, T. & Barajas, A. (2020). The Role of Tournament Relevance for Football Matches on Free-to-Air Television. International Journal of Sport Finance, 15 (1), 16-26.
Greene, W. (2003). Econometric Analysis. Prentice Hall.
Hammervold, R. & Solberg, H. A. (2006). TV Sports Programs-Who is Willing to Pay to Watch?. Journal of Media Economics, 19 (3), 147-162.
Medina, M.; Herrero, M. & Etayo, C. (2016). The Impact of DTT in the Willingness to Pay for TV in Spain. International Journal of Digital Television, 7 (1), 83-98.
Meier, H. E.; Schreyer, D. & Jetzke, M. (2020). German Handball TV Demand: Did it Pay for the Handball-Bundesliga to Move from Free to Pay TV?. European Sport Management Quarterly, 20 (5), 618-635.
Oh, T. & Kang, J. H. (2020). Analysis of the Sports Broadcasting Market in the Television Broadcasting Industry. European Sport Management Quarterly, 11 (1), 1-20.
Sun, Y. & Zhang, H. (2021). What Motivates People to Pay for Online Sports Streaming? An Empirical Evaluation of the Revised Technology Acceptance Model. Frontiers in Psychology, 12.
Terekli, S. & Çobanoğlu, H. O. (2018). Developing Economic Values in Football: Example of Turkish Football Federation. Open Access Library Journal, 5 (02), 1-14.
Wicker, P.; Prinz, J. & Von Hanau, T. (2012). Estimating the Value of National Sporting Success. Sport Management Review, 15 (2), 200-210.
Wicker, P.; Whitehead, J. C.; Johnson, B. K. & Mason, D. S. (2016). Willingness‐to‐Pay for Sporting Success of Football Bundesliga Teams. Contemporary Economic Policy, 34 (3), 446-462.‏
Wills, G.; Tacon, R. & Addesa, F. (2020). Uncertainty of Outcome, Team Quality or Star players? What Drives TV Audience Demand for UEFA Champions League Football?. European Sport Management Quarterly, 1-19.
Zawadzki, K. (2015). Estimation of The Willingness-to-Pay for Preserving. The Football Arena in Gdansk. e-Finanse, 11(1), 44-55.