نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 کارشناس ارشد تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تهران

2 دانشجوی دکترای تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه پیام‌نور تهران

3 کارشناس ارشد علوم ارتباطات اجتماعی‌، دانشگاه تهران

چکیده

هدف از انجام این پژوهش، شناسایی مؤلفه‌های بازدارنده توسعه فرهنگ ورزش همگانی از طریق سیمای جمهوری اسلامی ایران بوده که با رویکرد اکتشافی به‌صورت کیفی انجام گرفته است. جامعه آماری مورد نظر را کارشناسان و فعالان در حوزه ورزش همگانی، رسانه ورزشی، مسئولان ورزش کشور و استادان دانشگاهی ورزش که از سابقه فعالیت در حوزه رسانه برخوردارند، تشکیل می‌دهند که با روش نمونه­گیری گلوله برفی انتخاب شده‌اند. ابزار جمع‌آوری داده‌ها مصاحبه بوده که پس از انجام چهاردهمین مصاحبه به اشباع نظری رسید و از روش تحلیل محتوای کیفی برای تجزیه‌وتحلیل داده‌ها استفاده کرده است. یافته‌های پژوهش شامل 15 مؤلفه در شاخه ساختاری، 9 مؤلفه در شاخه زمینه‌ای و 7 مؤلفه در شاخه محتوایی بوده است که درمجموع به 31 مؤلفه می‌رسد. مسئولان می‌توانند با توجه به نتایج پژوهش‌هایی از این دست، در راه اعتلا و گسترش ورزش همگانی گام‌های مثبت و بلندتری بردارند.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Identifying the Barriers to the Development of Sports Culture by the TV

نویسندگان [English]

  • Ayyoub Eslami 1
  • Mohsen Kosaripoor 2
  • Nadieh Nazerfard 3

1 Sports Management

2 Sport Management

3 Social Communication Sciences

چکیده [English]

The purpose of this research is to identify the inhibitory factors of developing the culture of public sport by the TV of IRIB, which is carried out with qualitative exploration approach.The statistical population is comprised of experts and activists in the field of public sport, sports media, sports practitioners and sports academy professors who have experience in the field of media which are selected by snowball sampling method. The data were collected through interview after which the 14th interview, theoretical saturation was achieved. The research used qualitative content analysis method to analyze the data. The research findings included 15 components in the structural branch, 9 components in the context branch, and 7 components in the content branch, totaling 31 components. According to the results of these, officials can take affective steps to promote and expand the public sport.
 

کلیدواژه‌ها [English]

  • culture
  • Islamic Republic of Iran TV
  • Public Sport
  • Television
احسانی، محمد؛ صفاری، مرجان؛ امیری، مجتبی و کوزه‌چیان، هاشم. (1393). طراحی مدل ورزش همگانی ایران. مطالعات مدیریت ورزشی، 6 (27)، صص 108-87.
آصفی، احمد‌علی. (1393). شناسایی و مدل‌سازی عوامل مؤثر در نهادینه کردن ورزش همگانی در ایران. رساله دکترا، دانشگاه تهران.
افروزه، محمدصادق؛ حمیدی، مهرزاد و الهی، علیرضا. (1391). شناسایی دیدگاه اعضای انجمن‌های ورزشی دانشگاه‌ها در خصوص رسانه‌ها به ورزش. فصلنامه پژوهش‌های ارتباطی، 19 (1)، صص 70-55.
جوادی‌پور، محمد؛ قویدل‌سرکندی، مژده و سمیع‌نیا، مونا. (1392). ارائه چارچوب نظری و طراحی الگو برای توسعه ورزش همگانی در ایران. مطالعات مدیریت ورزشی، 5 (21)، صص 148-127.
خالدیان، محمد؛ مصطفایی، فردی؛ صمدی، مهران و کیا، فرخ. (1392). نقش رسانه‌های جمعی در توسعه ورزش. مدیریت ارتباطات در رسانه‌های ورزشی، 1 (2)، صص 55-48.
زعفریان، رضا؛ خرمی، زهرا و محمدی‌الیاسی، قنبر. (1390). شناسایی و اولویت‌بندی مؤلفه‌های نقش تلویزیون در توسعه فرهنگ کارآفرینی. فصلنامه مطالعات بین‌رشته‌ای رسانه و فرهنگ، 1 (2)، صص 86-67.
سازمان تربیت‌بدنی. (1382). سند راهبردی نظام جامع توسعه تربیت‌بدنی و ورزش کشور. مصوبه جلسه مورخه 9/6/82 هیئت محترم وزیران.
سید‌عامری، میرحسن و بردی محمدآلق، قربان. (1391). تبیین راهکارهای جذب و افزایش مشارکت شهروندان در برنامه‌های ورزش همگانی ـ تفریحی (مطالعه موردی ارومیه). فصلنامه علوم حرکتی، 2 (4)، صص 34-23.
شکرانی، ابراهیم و آقاپور، سید‌مهدی. (1393). بررسی و تحلیل محتوای برنامه‌های ورزشی سیمای جمهوری اسلامی ایران. پژوهش‌های معاصر در مدیریت ورزشی، 4 (8)، صص 92-81.
شهبازی، مهدی؛ شعبانی‌مقدم، کیوان و صفاری، مرجان. (1392). ورزش همگانی (ضرورت، موانع و راهکارها). نشریه مجلس و راهبرد، 20 (76)، صص 97-69.
طلوعی ‌اشلقی، عباس؛ پاشایی، محمود و مدبری کلیانی، رحیم. (1389). نقش رسانه‌های جمعی در توسعه ورزش شهروندی (ورزش همگانی). مطالعات مدیریت شهری، 2 (2)، صص 192-181.
عرب نرمی، بتول. (1393). طراحی و تدوین مدل نقش تلویزیون در توسعه مؤلفه‌های اصلی ورزش کشور. رساله دکترا، دانشگاه تهران.
عسگری، بهمن؛ قاسمی، حمید و کشکر، سارا. (1390). مطالعه محتوای کمی برنامه‌های ورزشی شبکه ورزش و جوانان (شبکه 3). فصلنامه پژوهش‌های ارتباطی، 18 (68)، صص 151-135.
قاسمی، حمید؛ مظفری، سید‌امیر احمد و امیرتاش، علی محمد. (1386). توسعه ورزش از طریق تلویزیون ایران. فصلنامه پژوهش در علوم ورزشی، 5 (17)، صص 148-131.
قره، محمد‌علی؛ قلی‌پور، نگار و آنت، زینب. (1392). بررسی نقش رسانه‌های جمعی در گرایش دانشجویان دانشگاه الزهرا به ورزش همگانی. مدیریت ارتباطات در رسانه‌های ورزشی، 1 (2)، صص 47-40.
قهرمانی تبریزی، کوروش و رضوی محمودآبادی، سید‌محمدجواد. (1394). شناسایی و اولویت‌بندی موانع مشارکت کارکنان ادارات دولتی استان کرمان در فعالیت‌های ورزشی با رویکرد منسجم آنالیز چندمعیاره و کپ لند 1. نشریه مدیریت ورزشی، 7 (1)، صص 98-83.
قیامی‌راد، امیر. (1387). بررسی همسویی عملکرد رسانه‌های گروهی کشور با اهداف تربیت‌بدنی. مقاله همایش ملی مدیریت ورزشی با تأکید بر سند چشم‌انداز
20 ساله جمهوری اسلامی ایران. آکادمی ملی المپیک، اسفندماه، صص 43-41.
کردی، محمدرضا. (1386). بررسی نقش رسانه‌های گروهی و مطبوعات در ورزش ایران. طرح پژوهشی، پژوهشکده تربیت‌بدنی و علوم ورزشی، 2 (43).
کشکر، سارا و احسانی، محمد. (1386). بررسی اهمیت عوامل بازدارنده زنان تهران از مشارکت در ورزش تفریحی با توجه به متغیر خصوصیات فردی. فصلنامه مطالعات اجتماعی روان‌شناختی زنان، 5 (2)، صص 134-113.
لیندلف، تامس آر و تیلور، برایان سی. (1388). روش پژوهش کیفی در علوم ارتباطات (ترجمه عبدالله گیویان). تهران: همشهری.
محمدکاظمی، رضا؛ قاسمی، حمید و رستم‌بخش، محمدرضا. (1390). شناسایی و تحلیل موانع رفتاری کارآفرینی سازمانی در سازمان تربیت‌بدنی (وزارت ورزش و جوانان). پژوهش‌های معاصر در مدیریت ورزشی، 1(2)، صص 100-89.
مرادی، مهدی؛ هنری، حبیب و احمدی، عبدالحمید. (1390). بررسی نقش چهارگانه رسانه‌های ورزشی در توسعه فرهنگ ورزش همگانی. نشریه مدیریت ورزشی، 3 (9)، صص‌180-167.
میناوند، محمدقلی؛ باقری، سعید و قاسمی، حمید. (1394). روش‌های نهادینه کردن ورزش همگانی از طریق رسانه ملی از دیدگاه کارشناسان (مطالعه موردی: شبکه ورزش سیما). فصلنامه پژوهش‌های ارتباطی، 22 (1)، صص 34-9.
نیلی، محمدرضا. (1388). نقش تلویزیون در تقویت خودگردانی و خودکارآمدی زنان سرپرست خانوارها. مجموعه مقالات دومین همایش توانمندسازی و توان‌افزایی زنان سرپرست خانوار. تهران: شهرداری تهران، اداره کل امور بانوان، صص 129-127.
Abioye, A. I.; Hajifathalian, K. & Danaei, G. (2013). Do Mass Media Campaigns Improve Physical Activity? A Systematic Review and Meta-Analysis. Archives of Public Health, Vol. 71, No. 1, Pp. 20.
Agyar, E. (2013). Life Satisfaction, Perceived Freedom In Leisure and Self-Esteem: The Case of Physical Education and Sport Students. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 93, Pp. 2186-2193.
Chen, T. (2011). Using hybrid MCDM Model For Enhancing The Participation of Teacher in Recreational Sports. Journal of Decision Systems, Vol. 20, No. 1, Pp. 33-49.
Greenwood, R. & Hinings, C. R. (1996). Understanding Radical Organizational Change: Bringing Together The Old and The New Institutionalism. Academy Of Management Review, Vol. 21, No. 4, Pp. 1022-1054.
Hamer, M.; Weiler, R. & Stamatakis, E. (2014). Watching Sport on Television, Physical Activity, and Risk of Obesity in Older Adults. BMC Public Health, Vol. 14, No. 1, P. 1.
Horne, J. (2005). Sport and the Mass Media in Japan. Sociology of Sport Journal, Vol. 22, No. 4, Pp. 415-432.
Mull, R. (1997). Recreational Sport Management. Human Kinetics: 202.
Sapkota, S.; Bowles, H. R.; Ham, S. A. & Kohl, H. W. (2006). Adult Participation in Recommended Levels of Physical Activity- United States, 2001 & 2003. Journal of the American Medical Association, Vol. 295, No. 1, Pp. 27-29.
Strasburger, V. C.; Jordan, A. B. & Donnerstein, E. (2010). Health Effects of Media on Children and Adolescents. Pediatrics, Vol. 125, No. 4, Pp. 756-767.
Warburton, D. E.; Nicol, C. W. & Bredin, S. S. (2006). Health Benefits of Physical Activity: the Evidence. Canadian Medical Association Journal, Vol. 174, No. 6, Pp. 801-809.
Weinberg, R. S. & Gould, D. (2014). Foundations of Sport and Exercise Psychology, 6th ed. Human Kinetics: 59.
Zorba, E. (2013). The Perception of Sport for All in the World and in Turkey. The online Journal of Recreation and Sport, Vol. 2, No.1, Pp. 21-29.