یکی از اهداف توسعه سیاسی، گسترش مشارکت و رقابت گروه‌های اجتماعی در زندگی سیاسی است. با پیچیده شدن و گسترش جوامع، اهمیت ارتباطات در بعد سیاسی افزایش یافته است. رسانه‌های جمعی در کنار گروه‌های نفوذ اجتماعی نقش مؤثری در جامعه‌پذیری سیاسی و مشارکت سیاسی دارند. هدف این پژوهش، بررسی تأثیرات مصرف رسانه‌ای بر مشارکت سیاسی دانشجویان دانشگاه اصفهان است. روش تحقیق و جامعه آماری این مطالعه شامل همه دانشجویان دانشگاه اصفهان از تمامی رشته‌ها در مقطع کارشناسی در سال تحصیلی 89 ـ 1388 بوده که از این میان، نمونه‌ای به حجم 188 نفر به تفکیک رشته انتخاب شده است. یافته‌ها نشان می‌دهد که همبستگی معناداری میان ابعاد مصرف رسانه‌های جمعی با میزان مشارکت سیاسی پاسخگویان وجود دارد. در تمام ابعاد مشارکت سیاسی، بعد رسانه‌های دیداری ـ شنیداری، پیش‌بینی‌کننده مهم‌تری است و ارتباط بیشتری با مؤلفه‌های مشارکت سیاسی دارد. مشارکت سیاسی، کمترین تأثیر را از مصرف رسانه‌های الکترونیک می‌پذیرد و این رسانه‌ها بیشترین تأثیر را بر مشارکت سیاسی اعتراضی و پست مدرن داشته‌اند.
Study of Relationship between Media Consumption and Political Participation of Isfahan University Students
نویسندگان [English]
Hossein Harsij1؛ Reza Mahmoud Oghli2؛ Mahmoud Reza Rahbar Gazi3؛ Hadi Abbaszadeh Baqi4
1assistant prof. in political science of Isfahan Uni.
2political science
3political science
4political science
چکیده [English]
One of the main objectives of political development is the expansion of social groups’ participation and competition in political arena. The significance of communications in politics has, nowadays, increased due to mounting complexity and development of communities across the globe. Mass media along with social influential groups have an effective role in political sociability and participation. The present study aims to examine the impacts of media consumption on political participation of Isfahan University students. Research population includes all students of the university from all disciplines at B.A. level in the academic year of 1388-1389 (Iranian calendar). A sample of 188 students was selected from different majors. To collect data, a researcher-made questionnaire was used. Research findings show that there is a significant correlation between mass media consumption and the level of political participation of the subjects. Of all aspects of political participation, the aspect of audio-visual media is a more significant predictor and is more relevant to political participation’s components. Political participation receives the least effect from electronic media consumption and such media have the most impact on the post-modern and objective participation.
کلیدواژه‌ها [English]
political participation, Mass Media, students, Media Consumption
مراجع
امام جمعه‌زاده، سیدجواد؛ محموداوغلی، رضا و عیسی‌نژاد، امید. (1389). بررسی رابطه دینداری و مشارکت سیاسی دانشجویان دانشگاه اصفهان. پژوهشنامه علوم سیاسی، 6 (1).
باصری، احمد. (1388). بررسی عوامل مؤثر بر آگاهی‌ها و مشارکت سیاسی ـ اجتماعی خانواده‌های نیروهای مسلح. فصلنامه فرهنگی ـ دفاعی زنان و خانواده، 5 (15).
راش، مایکل. (1377). جامعه و سیاست:مقدمهای بر جامعهشناسی سیاسی (ترجمه منوچهر صبوری). تهران: سمت.
سعدی‌پور، اسماعیل. (1388). بررسی و مقایسه مدل‌های اثرات رسانه‌ها. فصلنامه پژوهش‌های ارتباطی، 16 (58).
سورین، ورنر و تانکارد، جیمز. (1381). نظریه‌های ارتباطات (ترجمه علیرضا دهقان). تهران: انتشارات دانشگاه تهران.
سیدامامی، کاووس. (1386). مشارکت سیاسی دانشجویان: ارزیابی برخی از پیش‌بینی‌کننده‌های مشارکت سیاسی. پژوهشنامه علوم سیاسی، 2 (1).
سیدامامی، کاووس. (1388). تلویزیون و انتخابات ریاست‌جمهوری در ایران. فصلنامه پژوهش‌های ارتباطی، 16 (57).
شیخ‌الاسلامی، محمدحسین و عسگریان، محسن. (1388). سازه‌انگاری، رسانه و رفتار انتخاباتی در ایران. فصلنامه پژوهش‌های ارتباطی، 16 (57).
فیرحی، داود. (1377). مفهوم مشارکت سیاسی. پژوهشنامه علوم سیاسی، 1 (1).
فیروزجائیان، علی‌اصغر و جهانگیری، جهانگیر. (1387). تحلیل جامعه‌شناختی مشارکت سیاسی دانشجویان، نمونه مورد مطالعه: دانشجویان دانشگاه تهران. مجله علوم اجتماعی، صص 109ـ 83.
محسنیان‌راد، مهدی. (1381). انتخابات و تبلیغات در ایران. تهران: مرکز مطالعات و تحقیقات رسانه‌ها.
وثوقی، منصور و هاشمی، عبدالرسول. (1383).روستاییان و مشارکت سیاسی در ایران مطالعه موردی: روستاهای حومه شهرستان بوشهر (چاه کوتاه، آبطویل، تل اشکی). پژوهشنامه علوم انسانی، 41 و 42.
هاشمی، سید‌ضیاء؛ فولادیان، مجید و فاطمی‌امین، زینب. (1389). بررسی عوامل اجتماعی و روانی مؤثر بر مشارکت سیاسی مردم شهر تهران. پژوهشنامه علوم سیاسی، 5 (1)، صص 226ـ 199.
Arts, K. & Semetko, H.A. (2003). The Divided Electorate: Media use and Political Involvement, The journal of Politics, Vol. 65, No. 3, Pp. 759-784.
Baker, A. (2006). Young People, Online Communication & PoliticalParticipation. Retrieved from: www.kuleuven.be/citizenship/bruges/PDF
Feldman, O. & Kawakami, K. (1991). Media Use as Predictors of Political Behavior: The Case of Japan, Political Psychology, Vol. 12, No. 1, Pp. 65-80.
Gronlund, k. (2005). Political Knowledge and The Internet, Paper Prepared for Presentation at the XIV Tri-annual Conference of the Nordic Political Association(NOPA)‚ Reykjavik, Pp. 11-13.
Herman, E.S. & Chomsky, N. (1988). Manufacturing Consent: The Political Economy of the Mass Media. NewYork: Pantheon Books.
Jerit, J.; Barajas, J. & Bolden, T. (2006). Citizens, Knowledge, and the Information Environment. American journal of Political Science, Vol. 50 , No. 2, Pp. 266-282.
Leeson, P.T. (2008).Media Freedom, Political Knowledge and Participation. Journal of Economic Perspectives,Vol. 22, No. 2, Pp. 140-155.
McClosky, H. (1968). Political Participation, David L, Sills (ED), International Ncyclopedia of the Social Sciences. New York: McMillan Company and Free Press.
McCombs, M.E. & Donald, L.S. (1972). The Agenda-Setting Function of Mass Media. Public Opinion Quarterly, Vol. 36, No. 2.
Norris, P. (1996). Does Television Erode Social Capital? A reply to Putnam, PS: Political Science and Politics, 29, Pp. 474-480.
Putnam, R. (1995). Tuning in, Tuning out: The Strange Disappearance of Social Capital in America, PS: Political Science and Politics, 28, Pp. 664-683.
Schramm, W. (1969). Mass Media and National Development: Role of Information in Developing Countries, Stanford: Stanford university press.
Semetko, H.A. & Valkenburg, P.A. (1998). The Impact of Attentiveness on political efficacy: Evidence from a three-year German. Anel study. International Journal of Public Opinion Research, Vol. 10, No. 3, Pp. 195-210.
Weiner, M. (1971). Political Participation in Crises and Sequences in Political Development.
ابتدای صفحه