نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1 دکترای مهندسی صنایع، استادیار دانشکده صداوسیما، معاون توسعه و فناوری سازمان صداوسیما
2 دانشجوی دکترای مدیریت رسانه، دانشگاه تهران
چکیده
این مقاله قصد دارد پس از معرفی سه منظر و گفتمان حاکم بر مدیریت استراتژیک رسانه (رادیکال، جانبدارانه و اصلاحی)، به تأثیر آنها بر مفهوم و مراحل مدیریت استراتژیک رسانه بپردازد و از یک‌سو، به این پرسش‌ها پاسخ دهد که آیا می‌توان از همان رویکردهای مرسوم مدیریت استراتژیک که تاکنون در سایر صنایع و مؤسسات بازرگانی مورد استفاده قرار گرفته‌اند، در سازمان‌های رسانه‌ای نیز بهره برد؟ و در صورت ضرورت داشتن ارائه مدل جدید، چه ملاحظات، الزامات و اصلاحاتی باید اعمال شود؟ به منظور اعتبار بخشیدن به یافته‌های تحقیق، با بهره‌گیری از دیدگاه‌های خبرگان مدیریت استراتژیک و مدیران رسانه در کشور و با استفاده از روش گروه کانونی و مرور مطالعات پیشین، الزامات و ملاحظات به کارگیری مدل مطلوب مدیریت استراتژیک برای سازمان‌های رسانه‌ای، با تأکید بر رسانه‌‌های عمومی ارائه شد. جمع‌بندی دیدگاه‌های مختلف نشان داد، دیدگاه اصلاحی و تطبیقی، مورد پذیرش اکثریت گروه کانونی قرار گرفت و در نهایت، بر اساس این دیدگاه و پارادایم تلفیقی مدیریت استراتژیک و با رعایت ملاحظات و الزامات مطرح در این تحقیق، الگوی مدیریت استراتژیک در رسانه ارائه شد.
کلیدواژه‌ها
عنوان مقاله [English]
Media Strategic Management and a new Conceptual Model (a review over applications of common models in media organizations)
نویسندگان [English]
- Abdol Ali Ali Asgari 1
- Seyyed Amir Hossein Mokkaberi 2
1 assistant prof. in industrial engineering of IRIB faculty
2 media management
چکیده [English]
The present article aims to introduce three different discourses dominating strategic management in media (i.e. radical, moderate and reformist) and examine their effects on the concept and stages of strategic management in media. On the one hand, it seeks to find answers to the question whether it is possible to apply the same common strategic management approaches so far used in commercial industries and companies to media organizations? If a new model is necessary, what modifications, requirements or points should be observed in media model?
To validate the research findings, the researcher employed the views of strategic management experts and media managers in the country and suggested the requirements to apply a strategic management model for media organizations, particularly public media, using focus group methodology and reviewing related literature.
The findings indicate that the reformist standpoint is the most popular method among the focus group members. Based on this view and the eclectic paradigm of strategic management as well as taking the proposed requirements in this research,
کلیدواژه‌ها [English]
- a model for strategic management in media was proposed. Media strategic objectives
- Media organization promotion
- Media organization
- Media strategic management
- Media Management
الموسوی الخمینی (ره)، سید روح‌الله. (1374). صحیفه نور، جلد 5، تهران: وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی.
دیوید، فرد آر. (1388).مدیریت استراتژیک (ترجمه علی پارساییان و سید محمد اعرابی). تهران: دفتر پژوهش‌های فرهنگی.
روشندل اربطانی، طاهر. (1385). مفهو‌م‌شناسی مدیریت رسانه. فصلنامه رادیو و تلویزیون، 3.
علی احمدی، علیرضا و همکاران. (1386). نگرش جامع بر مدیریت استراتژیک. تهران: تولید دانش.
فرهنگی، علی‌اکبر؛ روشندل اربطانی، طاهر. (1383).نگرشی بر بنیان‌های نظری مدیریت سازمان‌های رسانه‌ای. فصلنامه دانش مدیریت، 17 (66).
Albarran, A.B. (2002). MediaEconomics: Understanding Markets, Industries and Concepts (2nd ed.). Retrieved from:
http://www.uel.br/loc/eboooks/Willey-Blackwell.pdf
Albarran, A.B., chan-olmsted, S.M. and Wirth, M.O. (2006). Handbook of Media Management and Economics. NJ: Lawrence Erlbaum Associates.
Caves, R.E .(2000). Creative Industries: Contracts between Art and Commerce.Cambridge, MA:Harvard University Press.
Chan-Olmsted, S.M. (2006). Competitive Strategy for Media Firms, Strategic Brand Management in Changing Media Markets. NJ: Lawrence Erlbaum Associates.
Chan-Olmsted, S.M. (2003). Fundamental Issues and Trends in Media StrategyResearch. Journal of Media Economics & Culture, Vol. 1, N. 1, pp. 9-37.
Chan-Olmsted, S.M., & Chang, B. (2003). Diversification Strategy of Global Media Conglomerates:Examing its Pattren and Derivers. Journal Media Economics, 16, pp. 213-233.
Hoynes, W., & Croteau. (1991). The Chosen Few: Nightline and the Politics of Public Affairs Television. Critical Sociology, 18, pp. 19-36.
Keung, L. (2008). Strategic Management in the Media. London: Sage.
McQuail. D. (2006). Mass Communication Theory (5th. ed.). London: Sage.
Napoli, P.M. (2006). Issues in Media, Management and the Public Interest, In Albarran, A.B., Chan-Olmsted, S.M., Wirth, M.O. (Eds.). Handbook of Media Management and Economics, NJ: Lawrence Elbaum Associates.
Picard, R. (2002). Media Firms: Structure,Operations,and Performance.NJ: Lawrence Erlbaum Associates.
Tunstall, J. (1971). Journalists at Work. London: Constable.
)