نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسنده

دانشجوی دکترای زبان‌شناسی، دستیار آموزشی دانشگاه پیام نور

چکیده

نویسنده در این مقاله می‌کوشد با استفاده از روش توصیفی‌ـ تحلیلی و با توجه به مفاهیم زبان‌شناسی و نیز اصول ارتباط گفتاری، برخی از مشکلات موجود در زبان مجریان سیما را در سطوح مختلف زبان بررسی کند. در‌ حقیقت، هدف از این مختصر، بررسی وضعیت فعلی زبان معیار گفتگوهای تلویزیونی و میزان پایبندی مجریان به رعایت قواعد حاکم بر زبان است. برای وصول به این هدف، ابتدا زبان معیار و کارکردهای آن و سپس سطوح مختلف زبان معیار و گونه‌های آن، از‌جمله گونه رسانه‌ای معرفی شده است. آنگاه به اصول و عوامل ارتباط گفتاری و تحلیل گفتمان و پس از آن، انواع تقویت‌کننده‌های ارتباط گفتاری و مهارت‌های گفتاری آماده‌سازی و خاتمه دادن گفتگو پرداخته شده و در ادامه، پس از ذکر نمونه‌هایی از مشکلات زبانی مجریان سیما در سطوح مختلف، راهکارهایی برای رفع این کاستی‌ها ارائه شده است.
 
 
 

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Examining Lingual Attributes of TV Presenters

نویسنده [English]

  • zahra namvar

linguistics

چکیده [English]

Applying linguistic concepts and speech communication principles, this article aims to study the problems existing in the language of television presenters at different linguistic levels using a descriptive-analytical methodology. In fact, the purpose of this writing is to examine the current state of the language standardized for television discourses and the extent to which TV presenters observe rules and regulations governing this language. To this aim, the article first introduces the standardized language, its functions and various levels of standard language and its variants. It, then, studies the principles and concepts of speech communication and discourse analysis, and linguistic skills for getting ready for and finishing a conversation. It, finally, mentions a few examples of television presenters’ language problems at different levels and put forward several strategies for tackling them.
 
 

کلیدواژه‌ها [English]

  • Speech Communication
  • Standard Language
  • Linguistic Discourse Variant
  • TV Presenter

 

آقا‌گل‌زاده، فردوس. (1385). تحلیل گفتمان انتقادی. تهران‌: علمی و فرهنگی.
سارلی، ناصرقلی. (1387). زبان معیار. تهران: هرمس.
سلیمی، اصغر. (1383). گفتمان در اندیشه فوکو. کیهان فرهنگی، 219، مؤسسه کیهان.
صادقی، اسماعیل. (1388). بررسی الگوهای زبانی غیر معیار در سریال‌های تلویزیونی. تهران: مرکز تحقیقات صداوسیمای جمهوری اسلامی ایران.
صادقی، علی اشرف. (1387). زبان معیار. اعتماد.30/10/ 1387. 
عطاردی، الهه. (1388). بررسی ویژگی‌های مجری موفق. تهران: مرکز تحقیقات صداوسیمای جمهوری اسلامی ایران.
فرکلاف، نورمن. (1379). تحلیل انتقادی گفتمان (ترجمه گروه مترجمان). تهران: مرکز مطالعات و تحقیقات رسانه‌ها.
مدرسی، یحیی. (1368). درآمدی بر جامعه‏شناسی زبان. تهران: مؤسسه مطالعات و تحقیقات فرهنگی.
مک دانل، دایان. (1377). مقدمه‌ای بر نظریه‌های گفتمان تا پایان 1960 (ترجمه حسینعلی نوذری). فصلنامه سیاسی اجتماعی گفتمان، 2.
میلر، جرالد.ر. (1380). ارتباط کلامی (ترجمه علی ذکاوتی قراگزلو). تهران: سروش.
ناتل خانلری، پرویز. (1373).زبان‌شناسی و زبان فارسی. تهران: توس.
ون دایک، تئون ای. (1382). مطالعاتی در تحلیل گفتمان (ترجمه گروه مترجمان). تهران: مرکز مطالعات و تحقیقات رسانه‌ها.
هارجی، اون؛ ساندرز، کریستین‌ و دیکسون، دیوید. (1386). مهارت‌های اجتماعی در ارتباطاتمیان فردی (ترجمه خشایار بیگی، خشایار و مهرداد فیروز بخت). تهران: رشد.
Brown, G. & Yule, G. (1989). Discourse Analysis. Cambridge University Press.
Fasold, R. (1984). The Soliolinguistic of Society. Oxford: Blackwell.
Garvin, P. & Mathiot, M. (1956). Urbanization of Gurani;A Problem inLanguage & Culture; The Hague, Mouton London: Sage.
Ray, P.S. (1963). Language Standardization, NewYork: McMillan.
Stenstroem, A. (1988). Questions in conversation. New York and Berlin: McMillan.