نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسنده
دانشجوی دکترای علوم ارتباطات دانشگاه علامه طباطبایی
چکیده
تلویزیون تعاملی حاصل دو فرایند «همگرایی» و «تعامل» ناشی از انقلاب دیجیتال است. در پژوهش حاضر موانع راه‌اندازی تلویزیون تعاملی در ایران مورد بررسی قرار گرفته است. یافته‌های این پژوهش، با روش کیفی و استفاده از مصاحبه عمیق با کارشناسان و سیاستگذاران به‌دست آمده است. یافته‌ها حاکی از این است که تلویزیون تعاملی، چندان شناخته شده نیست و راه‌اندازی آن با موانع متعددی روبه‌روست که آنها را می‌توان به سه بخش عمده شامل محدودیت‌های «فنی و تولیدی»، «فرهنگی و اجتماعی» و «قانونی و حقوقی» تقسیم کرد. موضوعاتی چون نامناسب بودن زیرساخت‌‌های فنی و بی‌توجهی به تربیت نیروی انسانی ماهر برای تولید برنامه‌های تعاملی را می‌توان در دسته محدودیت‌های «فنی و تولیدی» قرار داد. موضوعاتی از قبیل انحصاری و دولتی بودن تلویزیون و فراگیر نبودن فرهنگ استفاده از این فنّاوری‌ها در بخش محدودیت‌های «فرهنگی و اجتماعی» جای می‌گیرند. ابهامات موجود بر سر پخش صدا و تصویر از طریق وب و فقدان قانون مناسب برای حفظ حقوق معنوی برنامه‌ها و حفظ حریم خصوصی افراد نیز در مباحث «قانونی و حقوقی» می‌گنجند.
کلیدواژه‌ها
عنوان مقاله [English]
Interactive Television and Barriers to its Establishment in Iran
نویسنده [English]
- Seyyed Jamalaldin Akbarzadeh Jahromi
Communication
چکیده [English]
Interactive TV is the result of the two processes of "convergence" and "interaction" arisen from digital revolution. In the present study, obstacles to launching an interactive TV in Iran have been discussed. The findings of the study were obtained through a qualitative method using deep interviews with experts and policy-makers. Results show that interactive television is not well known even for national media managers and, therefore, launching an interactive TV faces many impediments which could be divided into three major categories: "technical and production limitations","cultural and social" barriers and finally "legal and regulatory" obstacles. Issues such as inappropriate technical infrastructure and neglect of training skilled human force for producing interactive programs, all could be put in the category of "technical and production" limitations. However, questions like "television being state-run and in the monopoly of government" and also lack of culture pervasiveness can be categorized as "cultural and social" limitations. Ambiguities regarding broadcasting audio and video programs over the Web and the lack of required rules for reserving programs copyright and respecting individuals’ privacy are among the "legal and constitutional" limitations.
کلیدواژه‌ها [English]
- Interaction
- Interactive TV
- IRIB
- technology
- Convergence
آل‌احمد، جلال. (1344). غرب‌زدگی. تهران: رواق.
استین، لورا و سینا، نیکیل. (1383). رسانه‌های نوین جهانی و سیاستگذاری ارتباطی (ترجمه لیدا کاووسی). تهران: فصلنامه رسانه، 15 (2).
اینگلیس، فرد. (1377). نظریه رسانه‌ها (ترجمه محمود حقیقت کاشانی). تهران: مرکز تحقیقات، مطالعات و سنجش برنامه‌ای صداوسیما.
بهنیا، مسیح و محمدعلی‌پور، فریده. (1385). تأملی در ماهیت، حدود وظایف و اختیارات شورای نظارت بر سازمان صداوسیما. فصلنامه مجلس و پژوهش، 51.
پاستر، مارک. (1377). عصر دوم رسانه‌ها (ترجمه غلامحسین صالحیار). تهران: مؤسسه ایران.
تامپسون، جان. (1380). رسانه‌ها و مدرنیته (ترجمه مسعود اوحدی). تهران: سروش.
توکلی‌فر، سعید. (1383). شیوه برنامه‌سازی تعاملی جهت ارائه در اینترنت. پایان‌نامه کارشناسی ارشد، تهران: دانشکده صداوسیما.
دالگرن، پیتر (1380). تلویزیون و گستره عمومی (ترجمه مهدی شفقتی). تهران: سروش.
دفلور، ملوین و دنیس، اورت ای. (1383). شناخت ارتباطات جمعی (ترجمه سیروس مرادی). تهران: انتشارات دانشکده صداوسیما.
سازمان صداوسیما. (1385). افق رسانه ملی و سیما، تهران: معاونت سیما.
ضیایی‌پرور، حمید. (1387). کارکردهای خبری وبلاگ. ماهنامه افق. 62.
غفوری، فلورا. (1388). نظرسنجی از مردم 33 شهر کشور درباره اخبار صداوسیما. تهران: مرکز تحقیقات صداوسیما.
کاستلز، مانوئل. (1380). عصر اطلاعات: اقتصاد، جامعه و فرهنگ (ظهور جامعه شبکه‌ای) جلد 1 (ترجمه احد علیقلیان، افشین خاکباز، حسن چاووشیان). ویراستار علی پایا. تهران: طرح نو.
محمدی، علی. (1386). عصر نوین جهانی شدن و ارتباطات. نشریه نقد نو، 3 (17).
مک کوئیل، دنیس. (1382). نظریه ارتباطات جمعی (ترجمه پرویز اجلالی). تهران: مرکز مطالعات و تحقیقات رسانه‌ها.
وبستر، فرانک (1380). نظریه‌های جامعه اطلاعاتی (ترجمه اسماعیل قدیمی). تهران: قصیده سرا.
ویمر، راجر دی و دومینیک، جوزف آر. ( 1384). تحقیق در رسانه‌های جمعی (ترجمه دکتر کاووس سیدامامی). تهران: سروش.
Berman, S., Shipnuck, L. and Duffy, N. (2006).The end of TV as we know it: A future industry perspective. IBM Institute for Business Value study. [online] Retrieved from www.ibm.com/bcs/endoftv
Burgelman, J.C. (2000). Regulating Access in the Information Society. New Media & Society, Vol 2 (1): 51-66.
De Vos, L. (2000). Sesrching for the Holy Grails. [online]. Retrieved from http://www.globalxis.nl/home/l/ldevos/itvreseach
Ellis, J. (2000). Seeing Things: Television in the Age of Uncertainty,. I.B. Tauris & Co. Ltd.
Gawlinski, M. (2003). Interactive Television Production, Focal Press.
ITU. (2007). Chapter Three: The Digital Opportunity Index (DOI), [online] Retrieved from http://www. itu. int/ITU-D/ict/doi/material/WISR07-chapter3.pdf
Kluth, Andrea. (2006). Among the Audience, The Economist Magazine, April, 22nd.
Leung, L. and Wei, R. (1998). Factors Influencing the Adoption of Interactive TV in Hong Kong: Implications for advertising.Asian Journal of Communication, Vol 2, Number 2, pp. 124-147.
Jensen, J.F. (1999). The concept of interactivity in interactive television and interactive media, Interactive Television: The TV of Futureor the Future of Tv? North Jutland: Aalborg University Press Aalborg.
Lister, M.; Dovey, J.; Giddings, S.; Grantand, I. and Kelly, K. (2003). New Media: A Critical Introduction. London: Routledge.
Press, Lary. (1997). Two Cultures, the Internet and interactive TV. [online] Retrieved from http://www.gw.utwente
Rafaeli, S. (1988). Interactivity: From new media to communication. In Hawkins, R.P. Wiemann, J. M. & Pingree, S. (Eds.), Sage Annual Review of Communication Research 16, 110-134. Beverly Hills: Sage.
Rowe, L.A. (2000). The Future of Interactive Television. [online] Retrieved from http://bmrc.berkeley.edu/~larry
Sreberny (Mohammadi), A. and Mohammadi, A. (1994). Small Media, Big Revolution: Communication, Culture, and the Iranian Revolution. University of Minnesota Press.
Steuer, J. (1995). Defining Virtual Reality: Dimensions Determining Telepresence. In: Biocca, F., M.R. Levy, Communication in the Age of Virtual Reality, pp. 33-56. Hove: Lawrence Erlbaum Associates, Publishers.
Stewart, J. (1998). Interactive television at home: Television Meets the Internet. [online] Retrieved from http:/www.itvnews.com.
Thussu, D.K. (2000). International communication: continuity and Change. London: Arnold Publication.
Van Dijk, J. (1999). The Network Society, Social Aspects of New Media. London,Thousand Oaks CA, New Delhi: Sage.
Van Dijk, J. Heuvelman, A. and Peter, O. (2003). Interactive Television or Enhanced Television?. Paper to be presented at the 2003 Annual Conference Of the International Communication Association in San Diego USA., [online] Retrieved from http://www.lexum.umontreal.ca/conf/ae/en/press.html
)