پوراحمدی, حسین. (1388). اقتصاد سیاسی رسانه و انتخابات: تئوریزه کردن نابرابری‌های انتخاباتی. پژوهش‌های ارتباطی, 16(57), 39-62. doi: 10.22082/cr.2009.23879
حسین پوراحمدی. "اقتصاد سیاسی رسانه و انتخابات: تئوریزه کردن نابرابری‌های انتخاباتی". پژوهش‌های ارتباطی, 16, 57, 1388, 39-62. doi: 10.22082/cr.2009.23879
پوراحمدی, حسین. (1388). 'اقتصاد سیاسی رسانه و انتخابات: تئوریزه کردن نابرابری‌های انتخاباتی', پژوهش‌های ارتباطی, 16(57), pp. 39-62. doi: 10.22082/cr.2009.23879
پوراحمدی, حسین. اقتصاد سیاسی رسانه و انتخابات: تئوریزه کردن نابرابری‌های انتخاباتی. پژوهش‌های ارتباطی, 1388; 16(57): 39-62. doi: 10.22082/cr.2009.23879
اقتصاد سیاسی رسانه و انتخابات: تئوریزه کردن نابرابری‌های انتخاباتی
در رویکرد اقتصاد سیاسی، رسانه‌های گروهی بویژه در دوران انتخابات؛ معرف ارزش‌های حاکم و عامل انتقال آن محسوب می‌شوند. در بسیاری از موارد بویژه در دوران انتخابات، محتوا و تولیدات رسانه‌های جمعی در خدمت منافع سیاسی و اقتصادی صاحبان قدرت قرار می‌گیرد و به‌این‌‌ترتیب، تفاوت و نابرابری در دسترسی به رسانه‌های جمعی که موقعیت‌های ممتاز بهره‌مندان برتر را در چنین شرایطی در پی دارد، خود مثالی از نابرابری در دسترسی به منابع است، یعنی جایی‌‌که محرومان از دسترسی به رسانه‌های جمعی نمی‌توانند در سطوح برابر و عادلانه به رقابت با کسانی که از این رسانه‌ها بهره‌‌مند هستند بپردازند. در جمهوری اسلامی ایران نیز جایگاه و نقش بزرگ‌ترین و تأثیرگذارترین ابزار رسانه‌ای انتخابات طی سال‌های اخیر (صدا‌و‌سیما) سبب شده است بسیاری از مردم، مبنای تصمیم‌گیری نهایی خود را جلسات گفتگو و مناظره نامزدها یا دیگر فرصت‌های تبلیغی‌ای قرار دهند که رسانه ملی برای انتقال مستقیم پیام این افراد به آحاد جامعه فراهم می‌آورد.
Media Political Economy and Elections: Theorizing Electoral Inequalities
نویسندگان [English]
Hossein Pour Ahmadi
Associate prof. in political science of Shahid Beheshti University
چکیده [English]
In the political economy approach, mass media, particularly in elections, introduce dominant values and the factor conveying them. In many cases particularly election situations, mass media contents and products are at the service of economic, political interests of the powerful, and therefore, discrimination and inequality in access to mass media is an example of inequality in access to resources. In other words, those who are denied access to mass media cannot campaign against those who enjoy such a means. In the Islamic Republic of Iran, the role and status of the biggest and most influential medium in elections in the past few years (i.e. IRIB), has prompted many people to base their final decisions on the talk shows and candidates’ interviews and debates broadcast by the National Medium across the country.
کلیدواژه ها [English]
: Media Political Economy, Mass Media, Media Global Capitalism, Social Inequalities
مراجع
پالان، رونن. (1386). اقتصاد سیاسی جهانی (ترجمه حسین پوراحمدی و ایوب کریمی). تهران: مهاجر، صص 265ـ284.
پوراحمدی، حسین. (1381). انقلاب اطلاعاتی‌ـ ارتباطاتی: تبیینی نو از منابع قدرت ملی در عصر جهانی‌شدن، مجله راهبردهای سیاسی و بین‌المللی، دانشکده اقتصاد و علوم سیاسی دانشگاه شهید بهشتی، 2.
حسینی، فرنود. (1385). جایگاه اینترنت و رسانه‌های جدید در انتخابات. بازیابی 27/7/1385 از سایت: www.ayandeh.com
شیلر، هربرت. (1377). وسایل ارتباط جمعی و امپراتوری امریکا (ترجمه احمد میرعابدینی). تهران: سروش.
علاقبند، مهدی. (بی‌تا). نگاه جامعه‌شناسان نسبت به رسانه. بازیابی از سایت:
http://www.fasleno.com/archives و www.ayandeh.com
کاستلز، مانوئل. (1380). عصر اطلاعات، جلد 1 (ترجمه علیقلیان، خاکباز و چاووشیان). تهران: طرح نو.
هیکز، ریچارد. (1382). فنّاوری‌های اطلاعاتی و ارتباطاتی، فقر و توسعه (ترجمه معصومه یعقوبی‌راد و علی علی‌آبادی). فصلنامه مطالعات راهبردی،پاییز، ص 28ـ7.
Aronson, J. The Communications and Internet Revolution, in John Baylis and Steve Smith (eds.), The Globalization of World Politics. Oxford: Oxford un. in Press, pp. 540-558.
Beitz, C. (2001). Does Global Inequality Matter? Metaphilosophy. 32 (1,2), pp. 95-115.
Bernnan, Linda & Johnson, Victoria E. (eds.). (2004). Social, Ethical and Policy Implications of Information Technology. London: Information Science Publishing.
Brock, G.W. (1994). Telecommunications Policy for the Information Age: from Monopoly to Competition. Cambridge: Harward University Press, pp. 78-90.
Compaine, B.M. (2001). The Digital Divide: Facing a Crisis or Creating aMyth? Boston: MIT Press.
Cowhey, P. (1990). The International Telecommunications Regime: The Political Roots of Regimes for High Technology. International Organization. 44 (2), Spring, pp. 169-199.
Duputy, Jean- Pierre. (1997). Myths of Information: Technology and Postindustrial Culture. Paris. Paris.
Garnham, Nicholas. (1979). Contribution to a Political Economy of Mass Communication. Media, Culture, and Society, Vol .No, 2, P.145.
Mass Media Effects. (n.d.). A Review of 50 years of Media Effect Research, transelated by Karim Gholamzade Alam, www.camara.com
Williams, Raymond. (1974). Television: Technology and Cultural Form, Fountana Collins. pp. 41. New york: Routledge.
Servon, L. (2002). Bridging the Digital Divide: Technology Community, and Public Policy. U. S: Malden, Blackwell.
Tehranian, Majid. (1999). Global Communication and World Politics: Domination, Development and Discourse. Cholorado: Lynner Rienner Publishers.
ابتدای صفحه