نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1 دکترای روابط بین‌الملل، عضو هیئت علمی دانشکده روابط بین‌الملل وزارت امور خارجه
2 دانشجوی کارشناسی ارشد دیپلماسی و سازمان‌های بین‌المللی
چکیده
توسعه سیاسی، به مفهوم گسترش و تعمیق مشارکت آحاد مردم در سرنوشت واحدهای سیاسی، با وجود تنوع و تکثر شیوه‌های اجرایی آن، از اهداف مشترک تمامی دیدگاه‌های توسعه‌ای است. انتخابات به عنوان بارزترین شیوه و تجلی این مشارکت، همواره مورد اهتمام نظریه‌پردازان علوم اجتماعی و سیاسی و نیز به طریق اولی، سیاست‌ورزان بوده است. ازجمله پرسش‌هایی که برای هر دو گروه یاد شده، از اهمیت مضاعف برخوردار است، تبیین رفتار انتخاباتی مردم و گروه‌های اجتماعی است. در جمهوری اسلامی ایران نیز مطالعه رفتار انتخاباتی، بویژه در دهه اخیر، به‌طور جدی در دستورکار پژوهشگران حوزه‌های ذی‌ربط قرار داشته است. در همین خصوص، پرسش اصلی مقاله حاضر این است که مشارکت مردم در انتخابات، به عنوان یکی از شاخص‌های اصلی توسعه سیاسی، بر اساس چه معیارها و ملاک‌هایی صورت می‌گیرد و ایفای نقش رسانه‌ها در تعیین و یا جهت‌دهی به این ملاک‌ها چگونه است؟ مقاله حاضر بر آن است که ضمن مرور نظریه‌های اصلی مطرح در این حوزه موضوعی، یکی از نظریه‌ها را با تعدیل‌هایی برگرفته از فرانظریه «سازه‌انگاری»، به عنوان نظریه‌ای شایسته برای تحلیل رفتار انتخاباتی در ایران پیشنهاد دهد. از آنجا که مفهوم «هویت»، جوهره فرانظریه سازه‌انگاری را شکل می‌دهد، و با عنایت به نقش برجسته رسانه‌ها در صورت‌بندی لایه‌های چهارگانه هویتی، نگارندگان برآنند که رابطه میان اقدامات هویت‌ساز رسانه، مالکیت رسانه و رفتار انتخاباتی را مورد تأکید قرار دهند.
کلیدواژه‌ها
عنوان مقاله [English]
Constructivism, Media and Electoral Behavior
نویسندگان [English]
- Mohammad Hasan Sheikh-al-Eslami 1
- Mohsen Asgariyan 2
1 Teacher in international relations of foreign minstery department
2 Diplimacy
چکیده [English]
Political development, i.e. expanding and deepening public participation in political systems’ fate, despite the diversity and multiplicity of its implementation’s modes, is a common goal of all developmental schools. General elections as the most evident mode and manifestation of such participation, has always been addressed by social and political scientists, particularly politicians. One of the issues significant for both of these groups is explaining public electoral behavior. In Iran, in the recent decade, studying people’s electoral behavior has been seriously focused on by the researchers in the relevant field. The present article’s main question is that based on what criteria public participation in the elections, as one of the key political development’s indicators, could be done? Reviewing the main theories of the field, the present article proposes a theory adopted from the constructivism school to analyze electoral behaviors in Iran. Since the concept of “identity” forms the essence of the constructivism theory, and given the distinguished role of media in shaping four-folded layers of identity, the authors have substantiated the relationship between media’s identity-making initiatives, media ownership and electoral behavior.
کلیدواژه‌ها [English]
- Elections
- Political Development
- media
- Electoral Behavior
- Constructivism
- Media Ownership
- Political Participation
- Identity
)