نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجو دکتری مدیریت ورزشی، واحد گرگان، دانشگاه آزاد اسلامی، گرگان، ایران

2 استادیار مدیریت ورزشی، واحد گرگان، دانشگاه آزاد اسلامی، گرگان، ایران

3 دانشیار مدیریت ورزشی، واحد گرگان، دانشگاه آزاد اسلامی، گرگان، ایران

چکیده

رسانه‌ها باتوجه‎ به کارکردهایشان می‌توانند زمینه حضور بیشتر افراد جامعه را در فعالیت ­های ورزشی، به‌ویژه برای نوجوانان و جوان که زمان بیشتری از آنها استفاده می‌کنند، را فراهم کنند؛ ازاین ‎رو، هدف از پژوهش حاضر، ارائه مدل ارتقای کیفیت برنامه‌های رسانه ­ای به‌منظور جذب نوجوانان و جوانان به مشارکت در ورزش و فعالیت بدنی بوده است. پژوهش حاضر که با رویکرد کیفی به روش داده ‎بنیاد (مدل نظام‌مند اشتراوس و کوربین) انجام گرفته، از نظر هدف بنیادی بوده و جمع‌آوری داده­ ها را به‌صورت میدانی انجام داده است. جامعه آماری این پژوهش، شامل خبرگان آشنا با رسانه، مشارکت‌کنندگان ورزشی، رسانه­ های ورزشی و روان‌شناسان نوجوانان و جوانان، همچنین پژوهشگران، استادان دانشگاه و دست‌اندرکاران رسانه ­های ورزشی، مدیران روابط عمومی سازمان­ های ورزشی و برخی از ورزشکاران نوجوان و جوان مطرح کشوری بوده که به روش نمونه‌گیری هدفمند انتخاب‌ شده‌اند (25 نفر). در تجزیه‌وتحلیل داده‌ها برای کدگذاری باز، محوری و گزینشی، از رویکرد کیفی گراندد تئوری استفاده شده و با تحلیل مصاحبه‌ها، کدگذاری باز انجام گرفته است. مدل ارتقای کیفیت برنامه ­های رسانه­ ای به‌منظور جذب نوجوانان و جوانان به مشارکت در ورزش و فعالیت بدنی، از شرایط علی (نیروی انسانی، همکاری سازمانی و ساختار سازمانی) است و با در نظر گرفتن راهبردهای استخراجی (محتوای برنامه ­های رسانه­ های، برنامه‌سازی، برنامه‌ریزی و ارزیابی) که از شرایط زمینه‌ای (زیرساخت‌ها و فرهنگی) و شرایط مداخله‌گر (عوامل اقتصادی و سیاسی قانونی) تأثیر می‌پذیرد، می­ توان پیامدهایی نظیر توسعه ورزش، بهبود سلامت و آثار اجتماعی را مشاهده کرد. برنامه‌سازی تخصصی با توجه ویژه بر مزایای فعالیت بدنی، نیازهای ورزشی نوجوانان و جوانان، امکانات و تجهیزات موجود در مراکز ورزشی و ... می‌تواند کیفیت برنامه‌های رسانه‌ای را ارتقا دهد و به جذب اقشار مختلف به‌ویژه نوجوانان و جوانان به ورزش کمک کند.

تازه های تحقیق

نوآوری و محدودیت پژوهش

مهم­تریـن نـوآوری پژوهـش حاضر، مدل ارتقای کیفیت برنامه ­های رسانه ­ای به‌منظور جذب نوجوانان و جوانان به مشارکت در ورزش و فعالیت بدنی بوده اسـت، موضوعی که در پژوهش­ های پیشینبه نظر می‌رسد، از نظر دور مانده اسـت. ابزارگردآوری مصاحبـه بـوده و بیشـتر محدودیت­ هـا به نحوه دسترسی به افراد مصاحبه‎ شونده مربوط می‌شده است. متفاوت بودن سطح تحصیلات‌ها نیز می ­تواند از محدودیت ­های پژوهش در نظر گرفته شود.

کلیدواژه‌ها

موضوعات

عنوان مقاله [English]

The Model of Improving the Quality of Media Programs to Attract Teenagers and Young People to Participate in Sports and Physical Activity

نویسندگان [English]

  • Seyed Esmaeil Abbasi 1
  • Taher Behlekeh 2
  • Zein Alabidi,n Fallah 3
  • Mohamad Ali Nodehi 2

1 Ph.D. Student in Sports Management, Gorgan Branch, Islamic Azad University, Gorgan, Iran

2 Assistant prof. In Sports Management, Gorgan Branch, Islamic Azad University, Gorgan, Iran

3 Associate Professor of Sports Management, Islamic Azad University of Gorgan, Gorgan, Iran

چکیده [English]

According to their functions, the media can provide the ground for the participation of more people in the society in sports activities, especially for teenagers and young people. The purpose of this research is to provide a model for improving the quality of media programs in order to attract teenagers and young people to participate in sports and physical activity. This research has been done with the fundamental purpose and grounded theory method (systematic model of Strauss and Corbin) and with a qualitative approach. Also, the data has been collected in the field. The statistical population of this research includes experts familiar with the media, sports participants, sports media and psychologists of adolescents and young people, as well as researchers, university professors and people involved in sports media, public relations managers of sports organizations and some young and adolescent athletes. It has been mentioned that 25 people have been selected by targeted sampling method. In data analysis for open, central and selective coding, the qualitative approach of grounded theory was used and open coding was done by analyzing the interviews. The model for improving the quality of media programs in order to attract teenagers and young people to participate in sports and physical activity is based on causal conditions (human resource, organizational cooperation and organizational structure) and taking into account extractive strategies (media content, programming, planning and evaluation) which is affected by background conditions (infrastructure and cultural) and intervening conditions (economic and legal political factors), consequences such as sports development, health improvement and social effects can be observed. Specialized programming with special attention to the benefits of physical activity, the sports needs of teenagers and young people, the facilities and equipment available in sports centers, etc. can improve the quality of media programs and help attract different groups, especially teenagers and young people, to sports.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Public Sports
  • IRIB
  • Media Content
  • Sports Organizations
  • Model
آزادفدا، شیوا. (1401). الگوی ساختاری تفسیری توسعه ورزش دانشجویی از طریق رسانه‌ها. مدیریت ارتباطات در رسانه‌های ورزشی، آنلاین.
احمدی، مهرداد و ماریا، ذوالفقاری. (1401). شناسایی نقش‌های رسانه در توسعه ورزش با رویکرد فراترکیب. مدیریت ورزشی، 14(3).
اناری، غلامرضا؛ حمید، قاسمی و ابوالفضل، فراهانی. (1399). نقش مصرف رسانه‌ای بر انجام فعالیت بدنی بر اساس الگوی پندر در دانش ‎آموزان ایران با ارائه الگوی کاربردی. آموزش بهداشت و ارتقای سلامت، ۸ (۲)، ۱۸۶-۱۷۲.
خالدیان، محمد؛ فردین، مصطفایی؛ مهران، صمدی و فرخ، کیا. (1392). نقش رسانه‌های جمعی در توسعه ورزش. مدیریت ارتباطات در رسانه‌های ورزشی، 1(2)، 48-85.
خواجه‌صالحانی، مریم؛ حمید، قاسمی؛ علی‌اصغر، دورودیان؛ حسن، خجسته‌باقرزاده و شیوا، زردشتیان، شیرین؛ مریم، حسینی و جواد، کریمی. (1395). بررسی نقش رسانه‌های جمعی در گرایش بانوان استان کرمانشاه به ورزش همگانی. مدیریت ارتباطات در رسانه‌های ورزشی، 4(2)، 13-20.
زند، علیرضا؛ غلامرضا، فرجی و محمد، ملااسماعیلی. (1401). ارائه مدل نقش رسانه جمعی بر فرهنگ ورزشی زنان ورزشکار لیگ فوتسال کشور. مدیریت و رفتار سازمانی در ورزش، 11(7)، 17-24.
ساعت‌چیان، وحید؛ احمد، محمودی؛ محمدحسین، قربانی و امیر، ایزدخواه. (1401). نقش عوامل زمینه‌ای رسانه‌های اجتماعی مجازی در تمایل به گذران اوقات فراغت با رویکرد فعالیت‌های ورزشی. مطالعات فرهنگی و ارتباطات، 18(66).
شعبانی، عباس و مرتضی، رضایی‎ صوفی. (1394). بررسی تأثیر رسانه‌ها بر ورزش همگانی و تفریحی. مدیریت ارتباطات در رسانه‌های ورزشی، 3(1)، 29-24.
شهبازی، رضا؛ جواد، مصطفایی‎ کیوی؛ روح‎ الله، دایی و نصرالله، سجادی. (1397). بررسی نقش رسانه‌های جمعی در توسعه ورزش همگانی (از دیدگاه دانشجویان دانشگاه تهران). مدیریت ارتباطات در رسانه‌های ورزشی، 6(1)، 42-34.
عیدی، حسین؛ رسول، آزادی و جواد، خسروی. (1393). مقایسه دیدگاه اساتید، کارشناسان رسانه و مشارکت‌کنندگان ورزش همگانی در مورد کارکردهای رسانه‌های جمعی در توسعه و ترویج ورزش همگانی. مدیریت ارتباطات در رسانه‌های ورزشی، 2(1)، 42-50.
فلاحتی، سینا؛ مینا، حکاک‎ زاده و محمد، پوررنجبر. (1401). طراحی مدل نقش رسانه‌ها در نهادینه‌سازی فعالیت ورزشی در اوقات فراغت ایران. مدیریت ارتباطات در رسانه‌های ورزشی، آنلاین.
قره، محمدعلی؛ نگار، قلی‌پور و زینب، آنت. (1392). بررسی نقش رسانه‌های جمعی در گرایش دانشجویان دانشگاه الزهرا به ورزش همگانی. مدیریت ارتباطات در رسانه‌های ورزشی، 1(2)، 40-47.
کلاته ‎سیفری، معصومه و مسعود، فریدونی. (1396). بررسی مدل تأثیر ابعاد فعالیت‌های رسانه‌های جمعی بر گرایش به ورزش همگانی در شهر تهران. مدیریت ارتباطات در رسانه‌های ورزشی، 4(4)، 15-22.
مهدی‌زاده، محمد. (1388). مطالعه تطبیقی نظریه کاشت و دریافت در ارتباطات. جلد دوم، تهران: سروش، 70-55.
میناوند، محمدقلی؛ سعید، باقری و حمید، قاسمی. (1394). روش‌های نهادینه کردن ورزش همگانی از طریق رسانه ملی از دیدگاه کارشناسان (مطالعه موردی: شبکه ورزش سیما). پژوهش‌های ارتباطی، 22(81)، 9-34.
هاشمی، صفیه ‎سادات و ابوالقاسم، عربیون. (1400). شناسایی و بررسی مؤلفه‌های مؤثر در همکاری میان سازمانی در سیاستگذاری عمومی. دولت‌پژوهی، 7(28)، 120-95.
Banerjee, S. (2023). Perception of Women Entrepreneurs about the Usefulness of Various Television Shows: A Case Study on Media for Motivation. Journal of Media, Culture and Communication, (JMCC) ISSN, 3(01), 1-6.‏ ‏
Bye, B. & Fæhn, T. (2022). The Role of Human Capital in Structural Change and Growth in an open Economy: Innovative and Absorptive Capacity Effects. The World Economy, 45(4), 1021-1049.
Dashti, A. A.; Haynes, R. & Murad, H. A. (2022). The Impact of Media Globalization of English Football: The Kuwaiti Experience. International Journal of Sport Communication, 15(2), 158-166. (In Persian)‏
De Corniere, A. & Sarvary, M. (2023). Social Media and News: Content Bundling and News Quality. Management Science, 69(1), 162-178.
Easa, N. F. (2023). Social Media Strategies and Students' Satisfaction at Egyptian Universities. In Research Anthology on Applying Social Networking Strategies to Classrooms and Libraries, 1449-1466.
Esquivias, M. A.; Sugiharti, L.; Rohmawati, H.; Rojas, O. & Sethi, N. (2022). Nexus Between Technological Innovation, Renewable Energy, and Human Capital on the Environmental Sustainability In Emerging Asian Economies: A Panel Quantile Regression Approach. Energies, 15(7), 2451.
Gard, M.; Dionigi, R. A. & Dionigi, C. (2018). From a Lucky Few to the Reluctant Many: Interrogating the Politics of Sport for All. In Sport and Physical Activity across the Lifespan. Palgrave Macmillan, London, 67-89.
Humphreys, B. R.; MacLeod, L. & Ruseski, J. (2014). Physical Activity and Health Outcome: Evidence from Canada. Health Econ, 23(1), 33-54.
Kim, D. Y. & Kim, H. Y. (2022). Social Media Influencers as Human Brands: An Interactive Marketing Perspective. Journal of Research in Interactive Marketing, 17(1), 94-109.
Majumdar, A. (2023). Predicting Sports Fans’ Engagement with Culturally Aligned Social Media Content: A Language Expectancy Perspective. Journal of Retailing and Consumer Services, 75, 103457.
Marcen, C.; Piedrafita, E.; Oliván, R. & Arbones, I. (2022). Physical Activity Participation in Rural Areas: A Case Study. International Journal of Environmental Research and Public Health, 19(3), 1161.‏
Mathisen, F. K.; Kokko, S.; Tynjälä, J.; Torsheim, T. & Wold, B. (2019). Leisure‐time Physical Activity and Participation in Organized Sports: Changes from 1985 to 2014 in Finland and Orway. Scandinavian Journal of Medicine & Science in Sports.
Mirer, M. (2022). Just How They Drew it Up: How In-House Reporters Fit Themselves into the Sports Media System. Communication & Sport, 10(3), 438-455.‏
O'Grady, M. & et al. (2022). The Role of Intermediaries in Connecting Community-Dwelling Adults to Local Physical Activity and Sport: A Scoping Review Protocol. HRB Open Research, 5.
Ouyang, Y.; Lee, P. C. & Ko, L. M. (2023). A Systematic Review of the Development of Sport Policy Research (2000–2020). Sustainability, 15(1), 389.‏
Perreault, G. & Bell, T. R. (2022). Towards a “Digital” Sports Journalism: Field Theory, Changing Boundaries and Evolving Technologies. Communication & Sport, 10(3), 398-416.‏
Pietsch, S.; Linder, S. & Jansen, P. (2022). Well-being and its Relationship with Sports and Physical Activity of Students During the Coronavirus PandemicGerman Journal of Exercise and Sport Research, 52(1), 50-57.‏
Price, D.; Wagstaff, C. R. & Thelwell, R. C. (2022). Opportunities and Considerations of New Media and Technology in Sport Psychology Service Delivery. Journal of Sport Psychology in Action, 13(1), 4-15.‏
Rentner, T. L. & Burns, D. P. (Eds.). (2023). Social Issues in Sport Communication: You Make the Call. Taylor & Francis.‏
Saputra, F. (2022). The Role of Human Resources, Hardware, and Databases in Mass Media Companies. International Journal of Advanced Multidisciplinary, 1(1), 47-55.
Saurombe, N. (2023). Raising Awareness about Public Archives in East and Southern Africa through Social Media. In Research Anthology on Applying Social Networking Strategies to Classrooms and Libraries, 1427-1448.
Smith, B, J. & Bonfiglioli, C, M, F. (2015). Physical Activity in the Mass Media: An Audience. Health Education Research, 30(2), 359-369.